Le Hobbit

Per John Ronald Reuel Tolkien         Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

«In te il ha plus de quanto tu non sape, filio del Occidente cortese. Corage e sagessa, in juste misura miscite. Si un major numero de nos estimarea cibo, allegressa e cantiones al de supra del tresores de auro, iste esserea un mundo plus allegre.»

(Thorin Scutodequerco a Bilbo Baggins in Le Hobbit, pag. 353)

Le Hobbit o le reconquesta del tresor . (titulo original: The Hobbit, subtitulate There and Back Again, id es "Vadite e retorno"), es un romance fantasy scripte per John Ronald Reuel Tolkien; (Bloemfontein, Sud Africa, 3 januario 1892 – Bournemouth, 2 septembre 1973), professor de litteratura anglese al Universitate de Oxford. Le su prime publication esseva le 21 septembre 1937. Le obra es cognoscite a nivello mundial et es traducite in 42 linguas. Le continuation de isto romance es Le Senior del Anellos (The Lord of the Rings), publicate in Anglaterra inter le 1954 e le 1955 in tres volumines. Le romance il ha alicun elementos, simile al altere obras de Tolkien sur le Terra Medie: como per exemplo le Unic Anello, que serà le thema central de Le Senior del Anellos, durante que le antique spadas elfic de Gondolin, los reporta al historias narrate in le Silmarillion, opus maximum del autor, lassate incomplete e publicate postume per le filio Christopher. Le Hobbit e le altere duo libros constitue un unic historia que on disinrola inter le quatro Eras in cuje Tolkien divideva le historia del su mundo phantastic. In le Prime Era, narrate in le Silmarillion, il ha le creation del mundo insimul al genesis del varie racias (a parte celle del Hobbit) e le historias relative a Melkor le prime Senior Obscur e al su cadita; durante le Secunde Era, nos assiste al ascensa e al cadita del grande regno del Homines de Numenor e al creation del Anellos del Poter per obra del Elfes, adjutate in iste interprisa ab Sauron, le nove Senior Obscur, pois vincite per le Ultime Alliantia inter Homines et Elfes. Le Tertie Era es celle in cuje il ha le eventos de Le Hobbit e de Le Senior del Anellos; durante isto on il ha le vicissitudes del regnos fundate ab le homines Númenorean supervivite, le mission contra le draco Smaug e le episodios del Guerra del Anello contra le resuscitate Sauron. Durante le ultime annos del Tertie Era, al heroes Elfes, Humanos e Nanos de elevate lineage, on avicina le parve Hobbits del Contato, lanceate al centro del eventos per le factos narrate in Le Hobbit. In fin, in le Quarte Era, in le prime annos le Homines les prende le commando del Terra Medie, durante que le altere racias los initia a disparer. Le romance se explica in le mundo phantastic del Terra Medie, ora disparite, a cuje Tolkien dedica multe del su obras, illo es habitate ab monstros e creaturas phantastic sovente hostil al homines, como: Ogros, Goblins e Trolls; ma anque ab racias pacific como: Elfes, Nanos et Hobbits. Istes il ha catauno le lor regnos e del zonas in cuje les habita in prevalentia: le hobbits in le Contato, le elfes a Grande Ravina, Lothlórien e Bosco Atro, le ogros a Mordor e sur le Montanias Nebulose, le nanos sur le Colles Ferrose e le Montes Azur (Ered Luin); le humanos son un poc ubique, ma con un grande concentration al Bosco Atro (iste son le Homines del Foresta, guidate ab Beorn, le homine-urso). Le historia on disinrola principalmente in le nord del Terra Medie, inter le Eriador e le Terras Salvage. Gran parte del historia tamen haberà loco presso le Montania Solitari (Erebor), e a Pontelacolonge presso le longe Laco de Esgaroth. Non se ha multe referimentos geographic in iste prime obra, probabilmente perque le autor non ha ancora ben fixate in mente le geographia phantastic del su mundo, que pois preciserà in Le Senior del Anellos, non se face referentia ni al village de Brea al confinio del Contato, ni ad altere punctos geographic longe le strata inter Hobbitville e Grande Ravina, ante de attinger le confinios del terra del elfes.

«Iste il es le historia de como un Baggins habeva un aventura e on trovava a facer e dicer cosas del toto imprevidibile»(J.R.R.Tolkien, Le Hobbit)

Historia: Bilbo sta tranquillemente a fumar le su herba – pipa, sur le ostio de casa in le su village de Hobbitville, quando arriva Gandalf, un famose mago, (in iste libro non es ancora appellate le Gris) qui propone a ille de participar a un aventura. Le hobbit hesita in un prime momento de fronte al proposition del mago, dicente que le hobbit son gente tranquille, non habituate al aventuras. Totevia le die postea face le cognoscentia de un gruppo de nanos guidate ab Thorin Scutodequerco e 12 su amicos: Kili e Fili (filios de un soror de Thorin), Balin, Dwalin, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bofur e Bombur. Bilbo durante le banchetto preparate per le hospites discoperirà que Thorin es le nepote de Thròr, le "Rege sub le Montania", qui regnava sur le territorio inter le citate de Dale e le Montania Solitari, e que le scopo de iste aventura es cello de recuperar un immense thesauro e supertoto a retrovar le Arkengemma, le mistic petra de rare beltate, que se trova in le corde del Montania Solitari surveliate per le vetule e feroce draco Smaug que habeva subtrahite iste ricchessa a Thròr e al nanos del Montania Solitari (Erebor in lingua Sindarin). Assi Bilbo decide in fin de acceptar e de facer parte del gruppo in le rolo de "effractionator", e le deman exi de casa in direction del incognite e con le amar prospectiva de non facer plus retorno al su commode casa, essente le aventura plen de periculos; durante le cammino de facto les incontrava tres Trolls, le fratres Bertho, Maso e Guilhelmo, que les capturava, ma illes resultava a fugir con le adjuta de Gandalf, qui con un stratagema face in modo que le tres se transformava in petra al surger del sol; le compania trova in le caverna del Trolls alicun spadas elfic, del antique citate de Gondolin, que los sera a lor de grande adjuta in le curso del aventura, prendite ab Thorin e Gandalf, le parve Bilbo habera un curte spada que deveni blau in presentia de Ogros. Le gruppo perveniva assì in un valle del Montes Brumose, a Imladris o Grande Ravina (le Ultime Casa Agradabile), demora de Elrond, le medie elf: hic, illes studiante le mappa de Thorin, discoperi alcun runas lunar symbolos particular que poteva esser legite sol mittente le mappa in direction del luna e sol quando iste es in un determinate phase: iste runas los affirma que "le foramine del serratura esserea visibile in le die de Durin". Illes reparte inde directe al Montania Solitari passante per le Montanias Nebulose a transverso del Terras Salvage. In un nocte tempestuose, post esser se salvate, durante un battalia inter gigantes de petra, illes trova reparo in un grotta. Durante que illes dormi, Bilbo on evelia post un horrende incubo con un mal presentimento. In effecto se aperiva le pavimento del caverna e Bilbo crita e face eveliar Gandalf, le qual resulta a fuger. Bilbo e le nanos, son capturate ab alicun goblins e son portate al presentia del Grande Goblin. Quando sembla pervenite le fin, il ha un nove intervention de Gandalf qui, con le su poteres, disfaceva le inemicos e assi permitte al gruppo de fuger. In le fuga Bilbo, remanite separate ab le gruppo, face le cognoscentia del creatura Gollum, al qual resulta a subtraher un magic anello que lo rende invisibile. Le compania un vice foras del cavernas, timente le retorno del goblins, on incamminava velocemente foras del territorio del Montanias Nebulose, assi illes arrivava in un radura presso un foresta; quando illes initiava a sentir numerose ululate proveninte ab tote le direction: son le lupos, alliate del goblins que los initia a sequer les. Immediatemente Gandalf ordina al nanos de ascender sur le arbores, e per medio de un magia cerca de allontanar le lupos con le foco, ma iste son multe. Fortunatemente illes son adjutate per le Aquilas que los porta vicin al territorio de Beorn: iste es un homine timite ab tote, ille es in grado de transformar se in un urso. Ille qui eleva cavallos e apes; adjuta le quindece membros del expedition, presta a illes ponys e forniva a lor viveres, ultra que le indication per superar le intricate e periculose Bosco Atro. Totavia, hic a Bosco Atro Gandalf tamen, lassa le nanos del compania dicente a illes qui debe occupar se de altere questiones. Anque le interior del Bosco Atro se revelerà plen de insidias; le cammino es multe longe e le compania debe sempre sequer un sentiero sin jammais deviar, pro non perder le juste via, ma presto finiva le viveres, e per le fame, le nanos abandonava le sentiero per cercar cibo; ma Bombur cade victima de un incantation e se addormiva. Le Bosco causa a lor multe mirages: per exemplo, les vide companias de Elfes; ma como les avvicina a lor, tamen, istes dispareva. Et es durante un de iste visiones qui son capturate ab alicun gigantesc araneas. Iste vice es Bilbo a resolver le situation, adjutate per le su nove anello magic que lo rende invisibile. Ma illes son novemente imprisionate, iste vice per le Elfes Silvan del Bosco Atro, con le exception de Bilbo qui era per effecto del anello, invisibile. Anque in iste circumstantia serà le parve hobbit ad adjustar le cosas: usante le poter del anello, de facto libera le nanos imprisionate e le face celar al interno de alicun barriles. Istos son jectate in le fluvio e usate como barcas, illes assi perveni a Pontelacolonge, le citate del homines del Laco longe o Esgaroth, hic illes son recepite con grande festas: proque totes spera de facto que Smaug le draco presto veni chassate ab le Montania Solitari e que le prosperitate pote retornar in le lor terras, pro isto illes da a lor fornimentos per le cammino usque a Erebor. Hic le compania trova le porta secrete del Montania e les resulta fortunatemente ad aperir lo. Bilbo explora inde le interno e vide le draco que dormi sur un quantitate enorme de auro, joieles, monetas e objectos preciose inter le qual le Arkengemma que ille prende, le hobbit alora intia a dialogar con le monstro utilisante un linguage insidiose et enigmatic, sin jammais revelar le su ver identitate. Totavia le draco conprende que Bilbo es amico del nanos e le consilia calidemente de non haber nihil a que facer con illes. Pois lo lassa vader, ante de congedar se, le hobbit vide que le draco il ha un cuirasse que protege le pectore exepte que in un parve puncto. Discoperte iste su debilitate, Bilbo prende tempore proque assi Thorin e le su amicos les pote colpar Smaug, ille face discorsos que irrita le draco, que percipite le presentia del nanos, ante cerca de mangiar les ma, non resulta a facer isto, alora exi ab le grotta e va in direction de Pontelacolonge, jectante assi sur le habitantes foco e flammas. Ma hic le draco serà occise per Bard le Archero, chef del rebelles al poter del draco, con un flecha, lanceate in le su unic puncto debile, antea revelate a ille ab Bilbo. Ad Erebor le nanos qui prevideva le arrivata del homines del Laco Longe, que les haberea securmente pretendite parte del thesauro, alora con le adjuta del Corvos que dava a lor notitias, Thorin faceva comunicar al lor alliate nanos del Colles Ferrose, que illes habeva besonio de adjuta, pois illes initiava a preparar obras de defensa in prevision de un conflicto. Post poc dies le Elfes Silvan e le Homines del Laco, vadeva al Montania con le sperantia de poter haber catauno un parte del thesauro. Le negotiation prosequeva sin resultato, non mesmo le expediente de Bilbo de dar al assediantes le Arkengemma resulta a calmar le animos, et ha le resultato de facer infuriar Thorin per le gesto de Bilbo. Le 23 novembre 2941 (Tertie Era) arrivava le adjuta de Daìn Pededeferro del Colles Ferrose e totes timeva un battalia inter le nanos de Daìn e homines et elfes. Ma le Ogros del Montanias Nebulose vadeva anque illes sur Erebor. Alora, nanos, homines et elfes les decide assì de alliar se contra le periculo commun: il ha assì initio le battalia del Cinque Armeas. Le battalia es furiose, ogros, goblins, lupos, homines, helfes e nanos totes combatteva al pedes del Montania, ma al fin post numerose mortos, inter le quales anque Thorin, le victoria es del alliantia de homines, elfes e nanos. Ante de morir Thorin face le pace con Bilbo. Dain deveni le nove Rege sub le Montania e divide sagemente le ricchessas inter totes, Bilbo pete "sol" un par de coffro, un de argento e un de auro, proque il es difficile e periculose portar major ricchessas. Totes vade per retornar a casa, le Elfes a Bosco Atro, le Nanos al Colles Ferrose e le Homines a Pontelacolonge, Bilbo retorna al Contato, in le junio 2942. Ad Hobbitville tamen, Bilbo il es stato declarate morto e tote le su haberes son state ponite al auction e quasi tote vendite, anque le su casa sta per esser date al su cosinos Sackville-Baggins. Depost iste incredibile aventura ultra a perder un parte del mobiles ha perdite anque le respectabiletate, totes lo considera alquanto estranie e un typo non multe recommendabile. Totavia a ille face sovente visita le su amicos, elfes e nanos ultra a Gandalf, et initia anque a scriber un libro: Vadite e Retorno, le Vacantias de un Hobbit.
Personages: Le romance il ha multe personages e racias, como le hobbits e nanos e pois humanos et elfes, iste ultime in le obras tolkienian son esseres del ben, anque si in genere in le sagas nordic, son cognoscite como esseres maligne. Le hobbits son imaginate per le autor como esseres plus parve del nanos e sin barba, figuras quasi human, ben vestite, con un poc de pancia e le gambas curte, un facie tunde e jovial, aures legermente elfic, capillos curte e con pedes pilose. Le nanos son avide de ricchessas ma al mesme tempore sever, coscientiose e loyal, de facto in le contracto assecurava a Bilbo un digne sepultura si non deberea vader ben le expedition e in caso de ganio, ille haberà un quattuordecesime del profictos. Le nanos possedeva un del anellos magic de Sauron le Obscur Senior, iste les rendeva avide de ricchessas ultra le lor normal cupidigia. Quasi tote le nomines del nanos son trahite ab un lista de nomines de nanos del antique poema norren Voluspà. Alicun son in vice inventate. Le elfes son poc delineate in iste obra, son vidite allegre como celle de Grande Ravina (Imladris), durante que celle de Bosco Atro son delineate como amante del festas.

Le Spada Rumpite

 Per Poul Anderson                   Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Le Spata rumpite es un romance de phantasia heroic, scripte per le scriptor american de origine scandinave, Poul Anderson, (Bristol, Pennsylvania, 25 novembre 1926 – Orinda, 31 julio 2001) ; ille initiava a scriber in le 1947, durante le universitate. In cinquanta annos Anderson il ha publicate ultra cento libros inter romances e antologias de novellas. In prevalentia il ha scribite romances de scientia fictive aventurose. Ha scribite anque multe romances fantasy, inter le quales nos recorda, ultra al presente Le spada rumpite, Tres cordes e tres leones e Le ultime canto del sirenas.
Le romance es le historia de un infante human excambiate per le elfes e crescite inter de lor e del su substituto, filio de un elf e de un femina troll, crescite inter le humanos. In un terra in le qual le regno incantate de Faerie, existe in un dimension paralel ma a illo invisibile, ultra le mundo del homines, le historia narra del guerra inter le regnos de Alfheim e Trollheim, e le vicissitudes parallel de Skafloc, le neonato human rapite e crescite ab le Elfes, de cuje sur le su destino il ha un prophetia ligate a un antique e potente spada, e de Valgard, medie elf e medie troll, qui ha prendite le posto de Skafloc in le su familia e le qual habera un destino non minus sanguinose. Le Deo Thor ha rumpite le spada Tyrfing in modo que illo non pote plus resecar le radices de Yggdrasil, le fraxino que tene ligate insimul Terra, Celo e Inferos. Ma ora es necessari que celle lamina torna in le mundo per salvar le elfes in le terribile guerra contra le trolls, e sol Skafloc, le humano crescite ab le elfes, es le sperantia de convincer le gigante del glacie Bolverk a forgiar ancora un vice le spada. Ma le juvene Skafloc debera anque confrontar se con le umbra de sé mesme, Valgard, cruel e inpietose guerrero berserker nascite, con semblantia human per magia ab un femina troll, qui ha prendite le su posto in le mundo del homines e ora guida gratias al grande poter habite per Odin, le armea de Trollheim, qui unira al su actos criminal anque le parricidio e le fratricidio, prompte a eliminar le elfes. Durante que il ha le christianisation del populationes nordic, se habera le ultime grande conflicto del populos de Faerie. Le duo formation son celle del elfes de Alfheim e del lor feroce inemicos, le trolls de Trollheim, ma anque illes non son que pedones in le battalia ancestral inter le deos Aesir e le Gigantes del Glacie, le Jotun. Durante que le diffusion del religion del Christo Blanc provoca le debilitation e le progressive remotion del regno feeric, le cuje accesso es impedite a qui es baptisate. Le baptismo non es totavia synonymo de salvation, proque le fortias del duo formation son prompte a colpar ferocemente le homines al prime signo de debilitate, e serà un entitate pagan, al fin, a deber curar le ferimentos lassate per le feroce e sanguinose drama.

Le Historia: Orm le Forte il era un guerrero danese, filio minor de Ketil Asmundson, qui viveva in le Jutland, al morte de su patre, le fratre major Asmund hereditava tote le proprietate, alora Orm con duo fratres e alteres guerreros, iva con tres naves, le drakkar con le testa de draco sur le prora, a chassa de butino in Anglaterra; per annos in estate saccheava le naves capturate, e in hiberno vendeva le ricchessas per aquirer altere naves. Pois ille univa le su parve flotta con celle grande de Guthrum, ganiante multo, ma in le 878, le rege anglese Alfredo le Grande, a Ethandun in battalia vinceva le daneses, Orm le Forte e alicun su guerreros se salvava, alora decideva de cercar se un patria e un casa e crear se un familia, e de terminar le su aventuras de predator. Trovava in le terra que pois se clamera Danelaw, un proprietate circum un parve baia, ubi poteva tener le su naves, ma le patrono, un Saxone, non voleva vender, alora Orm retornava de nocte e occise totes, con le exlusion de feminas e pueros, pois al familiares del saxone pagava un guidrigildo, assi le ferma era legalmente sue. Prendeva pois in sposa Aelfrida le filia del nobile anglese Athelstane con le promissa de convertir se al christianismo, ma sin multe convinction. Ma Orm essera victima del malediction del vetule matre del precedente possessor del su terra. Assì, quando nascerà le su prime filio, le femina, qui es un striga (maga), mitte in acto le su vindicantia. Informava Imric, le conte del elfes, del mundo fatate de Faerie, le qual ante que le infante veni baptisate, lo rapiva, e lo substitueva con un puero concepite ab ille con Gora un femina troll su prisionera. Educarà dunque Skafloc, con le adjuta del soror Leea, como filio del elfes, durante que Orm crescerà Valgard, al apparentia humano (es identic a Skafloc), ma con le natura perverse a causa del sanguine troll. Valgard era lugubre e taciturne e necuno lo amava, ni le servitores, ni le animales. Intertanto Orm le Forte habera altere filios, duo masculos Ketil e Asmund e duo feminas Asgerd e Freda. Le romance seque in parallel le vita del duo juvene: Skafloc filio adoptive de Imric, vive a Elfheugh un castello elfic, ubi apprende le artes magic, in vice Valgard diveni un feroce guerrero berserker viking, qui es constringite al su rolo ab un tragic destino, a causa del malediction del striga. Un die le maga prendeva le semblantia de un belle femina e faceva in modo qui Valgard occide ante le fratre Ketil con un colpo del su hacha, que pois clamera Fratricida, e pois Asmund e le su patre Orm. Retornate ab le femina, illa dice a Valgard que Orm non era su patre, ma que era filio de Imric le elf e de un femina troll, qui ha preferite le filio de Orm a ille; e dice a ille: si tu vole vindicar te va ab le rege del trolls Illrede, que sta preparar un guerra contra le elfes, porta a ille del donos e offere le tu servicio e revela le tu descendentia como filio de Gora su filia prisionera de Imric. Pois illa se revelara como le maga del malediction e va via. Ante de partir per Trollheim rapiva le su sorores como dono al rege Illrede, e con le adjuta del magia arrivava usque al Finnmark ubi se trovava le rege del Trolls. Intertanto le elfes organisava un expedition contra le trolls, con 50 naves al commando de Skafloc, qui perveniva a Trollheim, quando Valgard era arrivate ab poc tempore, le elfes attaccava le palatio royal de Illrede, Skafloc iva contra de ille qui era in fundo al salon, quando un guerrero con le su mesme visage lo attaccava, ille se defendeva con valor, ma le battalia les separava, le trolls fugiva in le cavernas intra le montania. Skafloc alora vide le duo feminas ligate, ille se avicinava pro liber las, ma le feminas pensava que ille esseva Valgard, ma tamen, ille diceva de esser Skafloc de Alfheim. Post le battalia, e le morte de Asgerd per mano de Valgard, le elfes retornava ad Elfheugh con le lor naves e con Freda a bordo al flanco de Skafloc, illes pois se inamorava. Alicun dies postea Skafloc iva a chassa e prendeva un capreolo, quando vide un foco in le bosco, ille se avicinava e videva un homine con un sol mano, era le Deo Tyr le portator de guerra, ille diceva a Skafloc, que le guerra on avicinava, e ille habera besonio del dono del Deos, que habeva habite quando era essignate a ille le nomine, e que non debeva saper qui era le su ver patre; Skafloc alora lassava le capreolo como dono e retornava a Elfheugh. Le rege Illrede un mense depost, organisava un grande flotta pro attaccar Alfheim, Valgard a bordo del nave royal, guardava le grande varietate del vascellos: al centro le longe e grande naves nigre del trolls con a prora un rostro de ferro, al lateres le goblins con le parve naves agile e rubie e sur le prora un testa de serpente, sur le alas del formation il era le alliate: le grande Shen del Catai e le Onis del Cipango armate de Katana e lanceas, sur juncas dipingite e con le carinas platte, demonios alate del laco Baikal, nanos con cuirasse de ferro e armate de hacha e clavas, vampires e monstros del boscos e del montanias. Ad Alfheim, Imric reuniva tote le vascellos e le guerreros disponibile, pervenite anque ab le insulas Orcades, Hebrides e Shetland al commando de Flam, e ab le Scotia, le Galles e le Cornovalia cavalleros con carros de battalia, e ab le Nord anque salvages Pictis tatuate de Caledonia e alicun Sidhe de Irlanda. Le duo flottas se incontrava al nord de Alfheim, e depost un grande battalia naval, le trolls con le duple de naves e guerreros, vinceva le elfes e prendeva prisionero Imric, Skafloc in vice se salvava con le equipage del su nave, et Elfheugh veniva occupate per Valgard. Freda, qui habeva lassate le castello ante le venita del Trolls, trova Skafloc e les se refugiava in un caverna, ubi Skafloc, se recordava del spada rumpite in duo pecias, que il ha le nomine Tyrfing, que esseva un dono del Aesir (le divinitate nordic) al filio adoptive de Imric, portate ab Skirnir messagero del Deos. Como cata dono del Deos, veniva considerate con timor e diffidentia per le elfes, pro isto sol in iste momento de major periculo per Alfheim, Skafloc, recordava le consilio de Tyr, e per saper como trovar le gigante Bolverk, le sol qui poteva funder de novo le spada, debeva parlar con le mortos, alora iva con Freda al tumba de Orm, e con un magia faceva reviviscer Orm e le su filios, le qual diceva a ille de vader a Nord, presso Utgard, in le Jotunheim, e que le Sidhes le adjutera, pois Admund revela a illes qui son fratre e soror, Freda alora lassava Skafloc e iva in un casa vicin, celle de Thorkel Erlendsson e habeva hospitalitate illac, sin dicer a Skafloc de esser gravide de ille. Skafloc vadeva in Irlanda presso le Sidhes, a peter de haber un nave per vader a Jotunheim, alora un semi-deo del Tuatha De Danaan, Mananaan Mac Lir le rege del mar, acceptava e offereva a Skafloc un nave e de vader con ille. Depost multe dies de viage le vascello arrivava in le terra del Gigantes, e illes trovava in un caverna Bolverk le gigante ferrero, le qual fundeva de novo le spada, portate via ab Elfheugh per Skafloc con le adjuta de Leea. Assi Skafloc poteva usar Tyrfing contra le Trolls, guidate ab le lor rege Illrede, qui esseva occise ab Skafloc in le battalia per liberar Elfheugh; in le su manos le spada guidava le heroe in interprisas superhuman, anque si al fin, sia Skafloc qui Valgard, les essera occise ab le spada traitrice e le drama on concludera in le sanguine. Freda arrivava post le duello e basiava Skafloc ante que ille moriva. Illa post le parto habeva lassate a Odin como habeva promisso, per haber salvate un die Skafloc, le su filio, qui un die debera impugnar Tyrfing per portar lo in battalia al flanco del Aesir contra le Jotun, usque al fin del su destino.Anderson e Tolkien: In le 1954 esseva publicate duo libros simile. Le prime, in le Statos Unite, era "Le spada rumpite" per Poul Anderson. Le secunde, in Anglaterra, era "Le Senior del Anellos" per J.R.R. Tolkien. Ambes le romances on refereva al mythos scandinave e anglosaxone, ma cello de Anderson era per multe modos plus vicin a celle origini: un composition quasi lyric, con le rythmo rapide, in le qual elementos human como le heroismo, le amor, le odio e le ambition, son manipulate ab deos maligne, et elfes e trolls, luctava contra un destino tragic. Il ha aspectos in commun inter isto romance e le volumine de Tolkien, per le facto que ambes prendeva inspiration ab le sagas nordic. Totavia, le professor colloca le historia in un passato remote al initio del civilisation human, in vice le juvene Anderson situa le historia in le medievo, in un epocha de guerras e terror, quando le antique legendas pagan on combatteva contra le vehementia del christianismo. Le elfes de Alfheim son un racia antique e sapiente, gratiose, de nobile aspecto e dedicate al magia. Ma son anque esseres superbe, amoral e al occurrentia traitores. Illes conduce un guerra contra le trolls, esseres brutal e maligne, sin un effective superioritate moral. Son esseres plus avantiate del homines, dotate de material e technicas superior, ma illes non tolera como le trolls, le luce del sol, ni le tocco del aciero. Le romance non ha cantos, allegre o malinchonic, ma tante poesia de typo scaldic como le sagas del Edda. Le Spada Rumpite il ha anque altere tractos in commun con Le Senior del Anellos: nomines, referentias mythologic, esseres feeric. Le mesme spada magic recorda Anduril, le lamina que Elrond rege del elfes, forgia novemente, quando Aragorn accepta finalmente le su destino de devenir Rege del homines, e guidar les in le lor lucta contra Sauron senior del Regno Obscur; ma in realitate isto es un thema recurrente del mythologia nordic. Assì como le excambio de identitate, que Tolkien repropone in le saga del filios de Hurin, e le presentia de esseres como le elfes, nobile e immortal, que precedeva le homines e con le tempore se removeva ab le mundo real. Le scriptor Anthony Boucher elogiava le romance como “un saga magnific de interaction intra deos, semideos, fees, heroes e homines”. Geoff Conklin describe le novella como “un enthusiasta e sanguinee imitation del epica nordic que contine tote le elementos del mundo de Faerie”. E. F. Bleiler affirma que le Spada rumpite es “ le melior obra de heroic fantasy scripte per un americano”. Michael Moorcock scriptor britannic ha scribite que le Spada rumpite il ha habite un importante influentia al su historias de Elric de Melniboné, le qual impugna anque ille un spada magic, Stormbringer, que il ha multe similitudes con le spada de Skafloc.

Conan le Barbare

Per Robert Ervin Howard Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Conan le barbare es un personage litterari create per le scriptor american Robert Ervin Howard (Peaster, 22 jenuario 1906 – Cross Plains, 11 junio 1936 per suicidio). Ille es le ver initiator del heroic fantasy, e un del maxime exponentes del litteratura del horror e del romance de aventuras. Le su vita difficile, e le tragic conclusion del su existentia lo approxima multo al scriptor italian Emilio Salgari. Le su personage de major successo es Conan le Barbare, qui appareva in un cyclo de ventiduo obras inter novellas e romances. Secundo le definition de Lyon Sprague de Camp, le continuator del historias de Conan, que le novellas de heroic fantasy: «son phantasias aventurose que los narra de mundos imaginari prehistoric o medievales, quando tote le homines les era forte, tote le feminas belle, tote le problemas simplice e le vita tote un aventura». Le personage de Conan esseva interpretate duo vice, in le cinema per le actor de origine austriac Arnold Schwarzenegger.

 

Le exordio e le philosophia de vita:

"Le barbaritate es le stato natural del humanitate", dice le homine del frontiera guardante ancora seriose le cimmero. "Le civilisation es innatural, es un capricio del circumstantias. E le barbaritate, al fin, debe sempre triumphar." (Robert E. Howard: ab Ultra le Fluvio Nigre). Le mundo imaginari create ab le phantasia de Robert E. Howard, le Era Hyborian, es un epocha coherente e charmante, con un su geographia, un historia e un prehistoria, nascite circa dece-duo mille annos antea, inter le destruction de Atlantides per un cataclysmo marin, e le prime notitias historic, quando le Mediterraneo era ancora un plana de terrafirme, un epocha de regnos con nomines phantastic e totevia familiar, con multe racias e culturas, con citates meraviliose e de ricchessas immense, de junglas primitive e monstros horrende, populate ab reges e mendicantes, de guerreros sin pavor e de belle pueras, de demonios maligne e de magos malefic; paisanos e poetas, reginas e sclavas. Le grande heroe de iste epocha, es Conan, le intrepide barbare qui, descendite in juventude ab le gelade Cimmeria, pervenira in le maturitate, post multe aventuras, a conquirer le corona de Aquilonia, le plus potente nation occidental del Era Hyborian. Conan, un heroe dur, con le physico imponente e musculose, con un cloma de longe capillos nigre e oculos blau, ma al mesme tempore agile e astute. Conan il ha un comportamento nobile in le conducta e in le actiones: anque si le su mestieros los era cello de robator, pirata, mercenario, non renunciava ad adjutar un persona in difficultate (superatoto si era un belle domina), in iste senso Conan era un «barbaro»: le su ager limpide, nobile e sincer de fronte al personas plus humile, era extranee al attitude solite del gente civilisate, sempre prompte a guardar al proprie interesse, e que ille repagava con rapinas e deception, proque isto meritava le «molle» (in le ager e in le pensar) «gentes civilisate».

Biographia del personage: Nascite in Cimmeria in le curso de un battalia, durante le Era hyborian, un epocha prehistoric successive al cadita del civilisation de Atlantides. Conan al etate de quindece annos es jam un combattente habile con le armas e participa a importante battalias. Filio de un ferrero, cresce in le rude terra de Cimmeria, Conan le die in cuje deveni "guerrero" rumpe le collo a un tauro in le curso del cerimonia que, facente finir le su adolescentia, lo face definir como un adulto. Depost participa al saccheo de Venarium, un presidio que le vicin regno de Aquilonia habeva erigite sur le solo de Cimmeria: le tribos cimmere reunite destrueva completemente le fortalessa. Iste battalia signa profundemente le animo de Conan: de facto, le Aquilonianes, ben que vincite, les face intervider le gloria del lor regno, e suscitar in ille le desiderio de viagiar e de vider le grande regnos del Sud. Conan inde vade a Zamora, ubi in le su prime aventura note, va al interior del mythic «Turre del elephante», un turre magic in le corde de Shadizar capital de Zamora, al cuje interno Yara le sacerdote, cela un creatura con la testa de elephante venite ab le stellas, e que ille tortura proque concede a ille poter e cognoscentias, que jammais haberea obtenite ab sol. Con le passar del annos, Conan deberà affrontar magos maligne, monstros horrende, horrores que a nos non son describite, ma tote characterisate ab un puncto debile: son tangibile, e inde Conan pote colpar los e occider con le su spada. Conan con le spirito sue inquiete e vagabunde, viagia per le varie regnos del continente, ab Zamora a Zingara, Argos e Corinthia, Brythunia e Hyperborea, Ophir e Koth, Nemedia e Aquilonia, inter le populos Hyborian, ma iva anque in le paises del Sud: Stygia, Shem, Kush, Punt, Darfar e Zembabwei, e del Oriente: Turan, Hyrkania, Iranistan, Vendhya e Khitai. Conan vadeva anque al septentrion de Cimmeria, in le paises del Nordheim: Asgard terra del blonde aurate Aesir e Vanaheim pais del Vanir con le capillos blonde rubie. Conan qui essera ultra que un guerrero anque robator, predator, pirata, bucanero, kozako, mercenario e aventurero, e que habera diverse vices le occasion de poter se firmar in un pais e obtener le dominio supra un parve regno, gratias al favor qui le soveranas del loco son disponite a conceder le, ma le su spirito vagabunde lo face sempre ir lontano ab le attraction del civilisation. Ma pervenite, tamen, circum al etate de quarantacinque annos, il ha le occasion de seder se sur le throno de Aquilonia. Le Rege Numedides, al servicio del qual (como general) habeva obtenite numerose victorias, sia contra le salvage Pictis del forestas del west, que contra le civil armea de Nemedia a oriente, jelose e timente le su grande popularitate, faceva retornar Conan a Tarantia le capital, per incarcerar le con un pretexto. Fugite, vagabunda per un certe periodo usque a que, depost multe aventuras, resulta a trovar le thesauro de Tranicos e retornar ad Aquilonia, ubi intertanto on prepara un revolution contra le rege folle e alicun comeradas de Conan: Prospero, Pallantides e le conte Trocero de Poitain, les propone a Conan de participar al revolta e devenir le nove monarcha. Iste vice accepta le occasion e depost haber guidatele rebellion e strangulate Numedides ante le su throno, ille se corona como nove rege de Aquilonia. Le historias de Conan (al minus celle scripte per Howard) termina con un longe e fatigante battalia contra le terribile mago Xaltotun, del antique imperio de Acheron, resurgite e quasi imbattibile, pro le poter de un magic gemma rubie como un flamma le “Corde de Arhiman”, que avantia contra Aquilonia, ab le regno de Nemedia al frontiera oriental, per le su conquesta. Vincite per le magia de Xaltotun, Conan veni imprisionate ab le mago. Al su posto deveni rege Valerio, appertinente al dynastia del vetule rege, e qui participava al complot. Conan fuge con le adjuta de Zenobia, un puera del harem del rege Tarasco de Nemedia, qui la habeva vidite quando ille veniva portate al palatio royal de Belverus post le disfacta. Assi Conan dà battalia usque a disfacer et expeller ab le su terra le Armea nemedian e reprender le corona. Per le vita del rege Tarasco, Conan pete e obtene Zenobia, qui deveni regina al su flanco sur le throno del plus potente regno del West, per regnar ancora per multe decennios. De celle periodo, on sape ben poco, ma post le morte per parto del su sposa Zenobia, Conan debe complir un ultime interprisa pro salvar le Occidente, e pro isto debe ceder le throno al su herede, le filio major Conn, e vader ultra le horizonte del Oceano occidental ubi necun homine del su racia non era jammais ite, post le fin de Atlantides sub le spuma del undas. Assi Conan partiva ab le porto de Messantia capital de Argos, con le vascello Leon Rubie, que habeva sur le mast le bandiera nigre con le leon rubie, insigna de Conan, le nave era plen de piratas del insulas Baracha, al commando de Sigurd Barbarubie del Vanaheim, un ancian camerada de aventuras, illes clamava Conan Amra le Leon, como quando anque ille era un pirata, longe le Costa Nigre. Illes iva a transverso le Oceano usque al septe Insulas de Antillia e post alcun aventuras, ille dispareva ultra le horizonte, con un veloce nave antillian le Draco Alate, a sud-west per adir le mysteriose pais de Mayapan. Le cyclo de Conan on compone de 18 historias, scripte per Robert E. Howard inter le 1932 e le 1936.

1. Le Phenice sur le spada (The Phoenix on the Sword, decembre 1932)
2. Le Citadel scarlato (The Scarlet Citadel, gennaio 1933)
3. Le Turre del elephante (The Tower of the Elephant, martio 1933)
4. Le Colosso nigre (Black Colossus, junio 1933)
5. Le umbra que glissa (Xuthal of the Dusk, o The Slithering Shadow, septembre 1933)
6. Le stagno del nigres (The Pool of the Black One, octobre 1933)
7. Le intrusos a palatio (Rogues in the House, jenuario 1934)
8. Umbras al clar de luna ( Shadows in the Moonlight, april 1934)
9. Le Regina del Costa nigre (Queen of the Black Coast, maio 1934)
10. Le Diabolo de ferro (The Devil in Iron, Weird Tales, augusto, septembre 1934)
11. Le gente del circulo nigre (The People of the Black Circle, octobre-novembre 1934)
12. Nascera un maga (A Witch Shall Be Born, decembre 1934)
13. Le joieles de Gwahlur (Jewels of Gwahlur, martio 1935)
14. Ultra le Fluvio nigre (Beyond the Black River, maio-junio 1935)
15. Umbras a Zamboula ( Shadows in Zamboula, novembre 1935)
16. Le hora del Dragon (The Hour of the Dragon, decembre 1935-jenuario-februario-martio-april 1936) - Note anque como Conan le Conquisitor (Conan the Conqueror)
17. Clavos rubie (Red Nails, julio-augusto-septembre-octobre 1936).
    
18. Le filia del Gigante del glacie, (The Frost Giant's Daughter, The Fantasy Fan , martio 1934)
    

Depost le morte de Howard, le scriptor Lyon Sprague de Camp, trovava in un agentia litterari de New York, alicun manuscriptos non completate de Robert E. Howard, ille alora initiava un sorta de “collaboration postume” con Howard, reordinava e completava le novellas, pois insimul a Lin Carter e Bjorn Nyberg, terminava altere contos non complete e pois illes scribeva nove novellas per plenar le vacuos inter un historia e le altere del saga de Conan scripte per Howard, secundo le stylo; e le typo de narration de Howard. Alicun annos postea Sprague de Camp, publicava in ordine chronologic tote le novellas reunite in 12 libros: Conan !, Conan de Cimmeria, Conan le Pirata, Conan le Vagabunde, Conan le Aventurero, Conan le Bucanero, Conan le Guerrero, Conan le Usurpator, Conan le Conquisitor, Conan le Vindicator, Conan de Aquilonia, Conan del Insulas. Robert Ervin Howard, nasceva le 22 jenuario del 1906 a Peaster filio del medico Isaac Mordecai Howard, e de Hester Jane Ervin, a cuje serà fortemente ligate. In le 1907, le genitores on transfereva a Cross Plains, un parve village del Texas, ubi Howard passarà le major parte del su vita, excludite le periodo de schola in le vicin Brownwood, ubi Howard decide de applicar se in le sport, pro disveloppar le proprie physico. De character introverse, initia a leger romances de aventura, soniante de vivir le mesme aventuras del su heroes; assi a 15 annos, initia a scriber, le prime novella. Inter le su autores preferite son: Edgar Rice Burroughs, Rafael Sabatini e Sax Rohmer. In le julio del 1925 le revista pulp Weird Tales, publica le su novella Spear and Fang, e pois in le april 1926, le conto horror Wolfshead. In le augusto del 1928 exi le novella Umbras rubie, del su personage melior, le heroe e aventurero puritan Salomon Kane, gratias a iste novellas, circum le 1930, initiava le su rapporto de amicitia epistolar con le scriptor H. P. Lovercraft. In le augusto 1929, face le su exordio in le novella Le Regno phantasma, un altere personage howardian, Kull de Valusia, prince de Atlantides, considerate como le prime version de Conan. Ma es Conan le Barbare, le personage plus famose de Howard, le su prime novella es Le Phenice sur le spada, del decembre del 1932, ancora sur Weird Tales: le characteristic del personage es le potentia physic, le corage e le audacia, e le stylo litterari es characterisate ab un prosa lisie e fluide, assatis descriptive. Howard scribeva anque altere serie como: le cyclo celtic, que narra le aventuras de Bran Mak Morn, chef de un tribo de Pictis, qui univa le tribos britannic contra le potentia roman, e que, in le novella Reges del nocte, Howard face evocar per un druida, Kull de Valusia, pro adjutar le Pictis qui, les era fidel alliate de Kull al tempore de Valusia. Pois in le 1931 on habera le historias de James Allison con Le filios del nocte (april/maio), e a novembre exiva Le Petra nigre le prime novella del contribution de Howard al cyclo de Cthulhu de H.P.Lovercraft. In le1936 initia le su ultime cyclo, con protagonista Kirby Buckner (prime conto Canaan nigre, mense de junio). Le 1935 es le initio del maladia del matre, que la portara in coma. Le 11 junio del 1936, destruite physicamente e moralmente Howard, se suicida con un pistola. Le matre morirà le die successive.

«Toto es vadite, toto es finite: deponete me sur le pyra; le festa es terminate e le lumine ora expira.» (le ultime parolas de Howard ante de occider se)

Le Corsario Nigre

Per Emilio Salgari Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Le Corsario Nigre, il es un romance de aventuras scripte per Emilio Salgàri (Verona, 21 augusto 1862 – Torino, 25 april 1911, per suicidio), ille era un scriptor italian de romances de aventuras multe popular. Autor extraordinarimente prolific, es recordate supertoto per esser le "patre" de duo su famose personages: Sandokan, del cyclo del piratas del Malesia e le Corsario Nigre del cyclo del Corsarios del Antillas. Scribeva anque romances historic, como Carthagine in flammas, e diverse historias phantastic, como Le meravilias del Duomille in cuje imagina le societate actual a distantia de un seculo, et es considerate uno del precursor del scientia fictive in Italia. Multe su obras il ha habite transposition cinematographic e televisive. Le Corsario Nigre esseva le prime de un serie de cinque romances collectivemente note con le titulo Le Corsarios del Antillas, con protagonista le personage del Corsario Nigre (Emilio de Roccabruna, senior de Ventimiglia) o del su familiares.

Historia: Medietate del Sexcento: Anglaterra e Francia il ha un guerra contra le potentia de Espania e initia a inviar naves corsari in le Oceano Atlantic per assalir le naves inemic e assi damnegiar le commercio del colonias espaniol. In le 1625 duo naves, con a bordo le prime corsarios, jecta le ancoras avante al insula de Sancte Christophoro e on establiva illac. Ma un nave espaniol destrue depost cinque annos le lor base e le poc supervivite les trova refugio al insula de Tortuga, ubi filibusteros e bucaneros les associava per continuar le lucta contra le naves espaniol, e que essera le base de partentia per tote le lor expeditiones. Intertanto un die arrivava al Tortuga, un mysteriose nobile italian, Emilio de Ventimiglia, senior de Valpenta e Roccabruna. In Europa, durante le guerra inter Francia et Espania, le espanioles il ha ponite sub assedio le soldatos italo-franceses refugiate se in un castello, e taliate a illes le retraite, comprava un duc flaminge, Van Guld, con le ordine de trair le superstites e facer entrar le soldatos espanioles per massacrar le inemicos. Ille face occider anque le commandante del truppas italian Edmondo de Ventimiglia, fratre major de Emilio, qui, depost esser se miraculosemente salvate ab le carnage, insimul ad altere duo fratres Enrico e Eugenio, illes per vindicar se de Van Guld, les sequeva in America ubi ille deveniva le governator de Maracaibo (in le actual Venezuela). Assi ille e le su duo fratres deveniva corsarios, e pro le color del lor vestimentos esseva cognoscite como: le Corsario Nigre (in signo de lucto), Emilio, Rubie (Enrico) e Verde (Eugenio). Le romance ha initio quando duo filibusteros, Carmaux e Van Stiller, son salvate e portate a bordo del

"Fulgure", le nave del conte Emilio de Ventimiglia, le Corsario Nigre; avante al capitano, le duo dice qui su fratre, Enrico de Ventimiglia cognoscite como le Corsario Rubie, esseva pendite in le placia de Maracaibo per ordine de Van Guld, le qual habeva antea occise anque le altere fratre, Eugenio de Ventimiglia le Corsario Verde. Emilio decide assì de vader a Maracaibo per subtraher le cadavere del fratre e, recrutate Carmaux e Van Stiller, confereva le commando del nave al su locotenente Henry Morgan. Depost haber capturate un soldato espaniol e ganiate le adjuta de Moko, un ex sclavo african, le filibusteros arrivava a Maracaibo. Depost multe aventuras le Corsario resulta a raper le cadavere del fratre e a imbarcar se de novo sur le Fulgure ubi, post haber celebrate le funeral del fratre, jura solemnemente de occider Van Guld e tote le su familia. Sur le via del retorno per le Tortuga, le filibusteros assaliva un galeon espaniol que transportava inter le passegeros, un puera blonde qui es clamate Honorata Willerman, duchessa de Weltrendrem, de cuje Emilio se inamora, reciprocate ab illa. Depost esser investite ab un terribile huracan, le nave arriva finalmente al Tortuga. Hic le narration se interrumpe e le autor introduce un parenthese historic, citante le interprisas de grande filibusteros realmente existite como: François Nau dicite le Olones e Barbanigre, et explica le diferentias inter filibusteros e bucaneros. Ha pois initio le preparativos per le expedition pro assaltar Maracaibo. Le chassa de Emilio lo porta, in le foresta virgine, insimul a Carmaux, Van Stiller, Moko e le soldato qui les habeva capturate poco tempore antea, promovite a guida del gruppo. Illac le gruppo incontrarà jaguares e mustelas, vampires, sablas mobile e anthropophagos. Arrivate quasi a destination, le soldato e Moko on firma pro retornar, durante que le tres filibusteros prosequeva le chassa. Sequeva un combatto contra le fortias de Van Guld e le assalto al fortalrssa de Gibraltar. Finite iste aventuras periculose, le Corsario discoperirà depost qui Honorata il es in realitate le filia de Van Guld, alora ille, dividite inter honor e amor, facerà imbarcar le juvene dama sur un chalupa, con del alimentos e la abandonarà in mar con enorme dolor. Le romance on conclude con Carmaux qui dice al su amico Van Stiller: «Guarda ibi supra! Le Corsario Nigre plora»

Corsaro Nero (Kabir Bedi)

Le Regina del Caribes: il es un romance per Emilio Salgari publicate in le 1901 per le editor Donath; illo es le secunde romance del cyclo del Corsarios del Antillas, et es le continuation del romance “Le Corsario Nigre” (ma le autor non dice si son passate un o quatro annos) e precede (de dece-sex o dece-octo annos), “Yolanda, le filia del Corsario Nigre”. Le romance pois forni duo date in contraddiction inter lor: le 1683, anno in cuje es evenite historicamente le assedio de Veracruz, e le 1680. Hic nos retrova le Corsario Nigre, qui es tormentate ab le remorso per haber abandonate in mar le su amate Honorata, ma decise comocunque a concluder le vengiantia contra le patre de illa, le duc Van Guld, responsabile del morte del su tres fratres.

Historia: Le Corsario Nigre, accompaniate ab le fideles Carmaux, Van Stiller e Moko, e per le su locotenente Morgan e le equipage del Fulgure, interprende un longe viage al fin de occider le carnifice del su fratres: le duc de Van Guld. Ultra que del su fidel cameradas de aventuras le Corsario Nigre es accompaniate anque ab Yara: un belle princessa indian la qual es inamorate del Corsario e vole vindicar se anque illa del massacro del su familia. Le corsario e le su cameradas resulta, depost varie aventuras, a discoperir finalmente, ubi on trova le duc Van Guld, ille es in Mexico a Veracruz. Le filibusteros del insula de Tortuga, guidate ab le capitanos (historicamente existite) Van Horn, Laurent e Grammont, con cuje le Corsario Nigre on era accordate, conquireva Veracruz, ma le duc resultava a fuger de novo, e le Corsario Nigre, Carmaux e Moko son capturate e imbarcate per le Florida pro esser consignate pois a Van Guld. Le Fulgure, tamen, les attinge durante un tempesta e resulta a liberar les, le filibusteros les abborda le nave del duc, le qual vidente se perdite face exploder le proprie nave, in le sperantia de occider anque le proprie inemico. Totavia le Corsario e le tres cameradas les resulta a salvar se e natar usque ad arrivar sur le costa caraibic, durante que le Fulgure, in flammas, veni trainate al largo in mar per le tempesta. Le quatro filibusteros, durante que illes transversava le palude e le foresta de cello incognite costa, son capturate ab alicun indigenas. Le quatro son pois salvate ab Honorata Van Guld, credite disperse, qui habeva facite naufragio sur cello costa et era devenite le regina del tribo, in quanto considerate un genio benefic del mar. Le Corsario Nigre assi decide de renunciar al su vengiantia contra Van Guld e face retorno in Italia insimul al su amate Honorata.

Yolanda, le filia del Corsario Nigre: es un romance per Emilio Salgari publicate in prime edition ab Donath in le 1905 . Es le tertie libro del cyclo de Le Corsarios del Antillas e seque le romance “Le Regina del Caribes”, isto romance narra un historia de circa vinte annos depost le prime libro.

Historia: Henry Morgan, ex locotenente del Corsario Nigre, es devenite capitano de un nave clamate Fulgure como celle del conte de Ventimiglia, e il ha obtenite un patente de cursa (ille es un corsario autorisate per le Anglaterra, a ingagiar un guerra contra le Espania); le corsario invia a Maracaibo le fideles filibusteros Carmaux e Van Stiller, hic le duo discoperi cello que jam Morgan suspectava: Yolanda de Ventimiglia, filia del conte Emilio de Ventimiglia e del duchessa Honorata Van Guld, esseva facite prisionera, durante le transversata del Atlantico, pro attinger le colonias espaniol; per le Conte de Medina e Torres, filio illegitime del duc Van Guld e de un marquisa mexican, desiderose de appropiar se del benes del patre. De facto le possesion de Van Guld non esseva jammais restituite a Honorata, adducente como excusa le incursiones del marito al damnos del espanioles. Yolanda ora es sol al mundo, pois que le matre es morite post le parto e le patre es disparite le anno postea combattente contra le truppas francese que invadeva le Pedemonte (in effecto, le ex corsario cercava le morte per le desperation del perdita del uxor). Morgan guida le filibusteros del insula de Tortuga al assalto de Maracaibo e le expugna, liberante assi la puera; ma le conte de Medina fuge, e Morgan debe prender le se vole assecurar le salvation de Yolanda. Conquestate anque le fortalessa de Gibraltar (Venezuela de hodie), Morgan vide fuger ancora un vice le conte de Medina. Morgan e Yolanda les face naufragio depost un tempesta; le duo on inamora gradualmente, e les trova refugio presso un tribo de indigenas; hic le conte les attinge e rapeva de novo Yolanda. Per retrovar la, Morgan debe complir una interprisa reputate impossibile, le expedition per conquirer Panama. Transversate le isthmo, Morgan assaliva le citate fortificate, e resulta ad arrivar in tempore per occider le Conte de Medina, ante que iste faceva disparer Yolanda per sempre; terminate le saccheo del citate, le corsario con le puera vade al insula de Tortuga e illac sposa Yolanda. De pois accepta le carga de governator de Jamaica; ubi le fidel Carmaux e Van Stiller on retirava per gauder se in pace le fructo del lor incursiones e battalias.

Cyclo del piratas del Malesia

• Le tigres de Mompracem (publicate a episodios in le 1883-1884 con le titulo de Le tigre del Malesia, ( actual Malaysia) recolligite in volume in le 1900)
• Le Mysterios del Jungla nigre (publicate a episodios in le1887 con le titulo Le strangulatores del Ganges, recolligite in volume in le 1895)
• Le piratas del Malesia (1896)
• Le duo tigres (1904)
• Le Rege del Mar (1906)
• Al conquesta de un Imperio (1907)
• Sandokan al recuperation (1907)
• Le reconquesta de Mompracem (1908)
• Le Brahamino del Assam (1911)
• Le cadita de un Imperio (1911)
• Le vengiantia de Yanez (1913)
  

Cyclo del corsarios del Antillas

• Le Corsario Nigre (1898)
• Le Regina del Caribes (1901)
• Yolanda, le filia del Corsario Nigre (1905)
• Le filio del Corsario Rubie (1907)
• Le ultime filibusteros (1908)
  
• Cyclo del corsarios del Bermudas Le corsarios del Bermudas (1909)
• Le cruciata naval del Tonante (1910)
• Le extraordinari aventuras de Testa de Petra (1915)
  
• Cyclo del Far West
  
• Sur le frontieras del Far West (1908)
  
• Le scalpatrice (1909)
  
• Le silvas ardente (1910)

CORDE

Per Edmondo De Amicis Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Corde (it.Cuore) es un libro per pueros, scripte ab Edmondo de Amicis (Oneglia, 21 octobre 1846- Bordighera, 11 martio 1908) a Torino e publicate, per le prime vice, per le casa editrice milanese Treves in le 1886. Esseva un grande successo, e de Amicis deveniva le scriptor plus legite de Italia. Le ambiente del libro es le Torino del Unitate de Italia, e plus precisemente inter le 1878 (anno del coronation del Rege Umberto I) e le 1886 (anno del publication del libro), e le texto il ha le scopo di inseniar al juvene citadanos del Regno le virtutes civil: le amor pro le Patria, le respecto per le autoritate e per le genitores, le spirito de sacrificio, le heroismo, le caritate, le pietate, le obedientia e supportar le disgratias. Le romance es structurate como narration de un alumno de un schola elementari, Enrico Bottini, sur le su vita e celle del su companiones de classe durante le anno scholastic 1881/1882, con le narration del "novellas mensual" del maestro elementari, de varie historias, interpretate ab pueros. Le libro il era un successo anque pro le su personages de varie partes de Italia, e a favor del Unitate inter le regiones a nivello cultural ultra que politic.

Dedica del autor: «Isto libro es particularmente dedicate al pueros del scholas elementari, le qual son inter le 9 e le 13 annos, e on poterea intitular: Historia de un anno scholastic, scripte ab un alumno de tertie classe de un schola municipal de Italia. Dicente scripte ab un alumno de tertia, io non vole dicer que ille lo haberea scripte assi como es imprimite. Ille notava in un quaderno, cello que habeva viste, sentite, pensate, in le schola e foras; e su patre, al fin del anno, scribeva iste paginas ab celle notas, sin alterar le pensata, e de conservar, le parolas del filio. Le qual, 4 annos postea, essente al Gymnasio, legeva le manuscripto e adjungeva qualcosa de sue, on serviva del su memoria. Ora legite isto libro, pueros: io spera qui vos essera contente e que facerà a vos del ben.»

(Edmondo de Amicis)

Personages principal:

• Enrico Bottini, le narrator e protagonista del historia: es un personage sin necun particular "characteristic", qui non parla del su proficto scholastic, e non dice si es state promovite.
• Le genitores de Enrico, qui les scribe del litteras.
• Silvia, le soror de Enrico.
• Garrone, quasi de 14 annos, le studente enorme de statura e bon de animo, definite "anima nobile" ab le maestro, in quanto on assume un culpa que non es sue.
• le Muratorino (Tonino Rabucco), filio de un murator e famose pro le muso de lepore.
• Ernesto Derossi, il es le plus brave e belle del classe, ma parte del su gentilessa pote derivare anque proque il es felice, e non ha preoccupation financiari in quanto ric.
• Franti, le prave e malitiose, al fin expellite ab le schola. Ille es considerate ab De Amicis uno inter le personages melior citate in le libro.
• Stardi, parve e basse: considerate initialmente dur a comprender, superarà le su difficultate gratias al su imgagiar se in le studio, que facerà de ille un del meliores del classe.
• Carlo Nobis, le filio de un familia ric, superbe e arrogante.
• Coretti, filio de un veterano del guerras de indipendentia, ora venditor de ligno.
• Crossi, filio de un venditrice de herbas, il ha un bracio paralysate. Ille crede qui su patre sia excappate in America. Ma Enrico e Derossi, pensa que ille era in carcere durante le absentia.
• le Puero Calabrese (Coraci), immigrate ab Reggio Calabria.
• Nelli, le parve gibbose.
• Precossi, le filio de un ferrero antea alcoholisate e violente, qui on disintoxica quando discoperi que le filio il ha vincite un premio scholastic.
• Votini, le filio de un ric, superbe ma al fin human.
• Garoffi, con le naso a becco de uluco, definite "sempre a trafficar" e continuemente ingagiate in compra-venditas de varie typo.
• le Maestro Perboni; le su es un figura triste, que le prime die de schola dice al pueros : "Io non ha familia. Le mi familia esse vos. Habeva ancora mi matre le anno passate: ma es morite. Io es sol. Io non ha plus qui vos al mundo, io non ha plus altere affecto, altere pensata qui vos. Vos debe esser le mi filios". Como dicite, definisce un'"anima nobile" le alumno Garrone, al qual le uni anque le perdita del matre.
• la Maestrina ab le Penna Rubie, assì clamate per le pluma qui porta sur le cappello, es le unic personage del romance detra al qual, on recognosce un figura real, le maestra Eugenia Barruero, vivite a Torino in Largo Montebello, 38, ubi hodie un placa la recorda.
• la maestra del Prime Superior, maestra de Enrico in le prime superior: mori al fin del libro.

Le Novellas mensual:

• Octobre: Le parve patriota paduan
• Novembre: Le parve vigilator lombarde
• Decembre: Le parve scribano florentin
• Jenuario: Le tamburero sarde
• Februario: Le infirmero de Tata
• Martio: Sanguine romagnol
• April: Valor civil
• Maio: Ab le Appeninos al Andes
• Junio: Naufragio
  

Le parve patriota paduan: narra le historia de un puero de humile origine, filio de paisanos paduvan qui, volente exir del miseria, les vende le filio a un compania de un circo, con le qual vade in gyro per le Europa. Ille resulta a fuger, e le juvene on imbarca sur un nave directe a Genova. Hic cognosce tres estranieros, al quales narra le su triste historia. Iste, commovite, les offere a ille del monetas, que ille restitue con disdigno quando les senti criticar le italianos.

Maestro Perboni (Johnny Dorelli)

Le parve vigilator lombarde: Le novella narra le historia de un puero de campania qui incontra un gruppo de soldatos italian. Le commandante, temente de incontrar soldatos austriac longe le cammino, pete al puero de salir sur un fraxino a facer le vigilator. Le puero discoperi un peloton de austriacos poco lontan ma, anque le austriacos notava le puero e initiava a tirar le contra colpos de fusil. Nonobstante que le officiero le ordina de descender, le puero continua le observation del inemico, usque a quando un colpo de fusil lo feriva gravemente. Le puero cade e, post poco, mori inter le bracios del officiero. Le historia on conclude con un battalion de bersaglieres que, disfila in marcha apud le salma del puero coperite ab le tricolor, jecta flores e offere le honores militar. Le novella es inspirate a Giovanni Minoli, un orphano de 12 annos, qui le 20 maio 1859, in le fraction de Campoferro, presso Voghera, serà le prime victima del Battalia de Montebello.

Le parve scribano florentin: Protagonista del novella, il es uno scolaro de Firenze, Giulio, qui vive in un familia numerose e povre. Le patre, face le scribano de jorno e le copiator de nocte. Ille ha un grande sperantia in le filio, e tene multo al su proficto scholastic, e previde que, depost le schola, ille trovara un bon labor pro adjutar le familia. Giulio, sentiva le patre lamentar se del labor nocturne, que non le garantiva un ganio adequate, on offereva de adjutar le, ma le su proposta non es acceptate, perque ille debe pensar sol al schola. Giulio, alora, decide de adjutar le patre, mittente se a scriber al posto sue quando ille vadeva a dormir. E assì face, nocte post nocte: le ganio del patre augmenta, ma le rendimento scholastic de Giulio, qui studia sempre minus per le poc horas de somno, deminue multo. Le patre, qui ignorava le ver motivo del su indolentia, lo reprocha, usque al nocte, eveliate se casualmente, le trova a scriber al posto sue: emovite, le abracia petente le pardono pro le reproche immeritate e lo manda a dormir.

Le tamburero sarde: il es le historia de un compania de soldatos pedemontese que, durante le prime guerra de Indipendentia del 1848, attaccate per le austriacos, on refugiava in un ferma. Le austriacos pone sub assedio le ferma e le capitano ordina a un tamburero de 14 annos de origine sarde de descender ab le retro del casa, non exponite al vista del inemicos, e vader usque a un cabana que on vide al horizonte, pro peter soccurso a un esquadron de carabineros a cavallo, que on trova illac. Le tamburero descende e initia a currer per le campos, ille cade es stato colpate, ma on releva subito claudicante e continua a currer. Ma poco post cade de novo. A celle puncto, le soldatos inemicos son vicin e le pedemontese sta per arrender se, quando les arriva finalmente le reinfortios que rejecta le inemicos. Le historia on conclude con le capitano qui va in hospital: illac trova le parve tamburero, a cuje le medico il ha debite amputar le gamba a causa del ferimento.

Le infirmero de “Tata”: Le novella mensual de februario narra le historia de Ciccillo, un puero campan, qui veni mandate ab le matre in un hospital de Napoli pro veliar le patre malade. Le juvene pete information sur le su "tata", (in dialecto napulitan papà), e le medicos manda ille al lecto de un moribunde. De ille, Ciccillo on occupa amorosemente e plora quando apprende le judicio del medico sur le su condition de sanitate. Quando il ha perdite cata sperantia, le puero senti le voce de un homine qui parla a un monacha, a celle voce, ille ha recognoscite le su ver patre. Le duo on abracia, ma Ciccillo non ha le corde di lassar sol le altere "tata" in le ultime instantes del su existentia: assì lo assiste ancora per un nocte e lo vide expirar, allora le puero torna a casa alleviate, ma triste proque le altere "tata", le qual il era devenite un parte de ille, era morite.

Sanguine romagnol: Le novella de martio il ha per protagonista Ferruccio un puero romagnol. Un vespere retorna a casa, e trova sol le su anciana ava, perque le familia es foras e retornerà le deman matino. La ava, affligite, reprocha Ferruccio pro le su comportamento ab quando frequenta prave companias. Ferruccio, qui es de bon corde, on emove al parolas del ava. Al improvise on sente un rumor que non es cello del pluvia, e in le camera entra duo banditos. Uno de illes attrappava per le collo le anciana, e le altere pete a Ferruccio ubi le patre tene le monetas. Le juvene indica le loco e le delinquentes les lassa sol durante que scrutava in le mobiles. Le ava e le nepote suspira de alleviation, ma in le fuga, a un delinquente cade le cappucio e la ava recognosce in ille un robator del quartiero. A iste puncto le malfactor, prende un pugnal per colpar la ava. Ferruccio on para a protection del ava e recipe ille le colpo mortal. Le duo banditos fugeva e sol alora le juvene monstra le ferimento al ava, se congedava ab illa con dulce parolas, pois claude le oculos per sempre.

Ab le Appeninos al Andes: narra le historia de Marco qui, ab Genova, on imbarca per Buenos Aires pro attinger su matre, emigrate in Argentina. Le matre, malade, refusa de facer se curar; intertanto Marco compliva un viage longe e sin sperantia, sur le tracias del familia presso cuje le su matre labora; assì, ab Buenos Aires, Marco on move al interior del pais, ante a Rosario, pois a Còrdoba e in fin a Tucuman, al pedes del Andes. Post numerose aventuras, Marco il ha un passage ab un caravana, que tamen lo lassa a medie strata; alora ille continua a pedes le viage usque a Tucumán ubi vive le matre, le cuje condition de sanitate son pejorate, proque illa non vole le curas. Quando, illa sape que le filio es arrivate, decide de facer le operation chirurgic que le salva le vita.

«Le education de un populo on judica per le conducta que illo tene per le strata.»

(ab le Corde)

Con iste traduction initia un serie de articulos dedicate a tres scriptores italian, de litteratura pro pueros, cognoscite in tote le mundo: Carlo Collodi, Edmondo De Amicis et Emilio Salgari.

Pinocchio: Historia de un marionette

Per Carlo Collodi. Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Le aventuras de Pinocchio. Hitoria de un marionette: il es un romance scripte per Carlo Collodi, (pseudonymo del scriptor e jornalista, Carlo Lorenzini, Firenze, 24 novembre 1826 – 26 octobre 1890) a Firenze in le 1881. Le romance il ha como protagonista Pinocchio, e le su aventuras, que le autor clama pupa, pur essente plus simile a un marionette (corpore ex ligno, con articulationes).

Carlo "Collodi" Lorenzini vignetta

Historia: Un die in le boteca del maestro carpentero Antonio, dicite maestro Ceresia per le su naso rotunde e purpuree, on trova un pecia de ligno ex pino, que le carpentero intende transformar in un gamba de tabula. A un certe puncto tamen le pecia ex ligno comencia a parlar, e maestro Ceresia espaventate lo regala al amico Geppetto, dicite “Polendina” per le color del su perrucca jalne, venite in le boteca pro peter le un pecia de ligno per construir un marionette, Geppetto in le su povre casa (le foco del camino es dipingite) initia a scolpir le marionette, qui clama Pinocchio, le qual initia a derider le ante de esser terminate. Geppeto un vice terminate le marionette, qui ille considera como su filio, le insenia a camminar, ma pois Pinocchio curre in strata, sequite ab Geppetto; un carabinero resulta a firmar lo, ma pois porta Geppetto in prision. Pinocchio retorna sol a casa e hic incontra un Grillo parlante philosopho, que lo admone pro le su comportamento: Pinocchio, fastidiate occide le grillo con un martello, affamate, cerca in le casa qualcosa per mangiar: trova un ovo, ma quando lo rumpe exi un pulletto. Proba a peter un poc de pan in un casa del pais, ma il ha solmente un situla de aqua in testa. Retornate a casa, on addormi vicin a un brasiero pro essugar se, ma on mitte le pedes supra. Quando Geppetto le deman, retorna a casa e trova Pinocchio con le pedes comburite; ante le da tres piras, qui habeva portate ab le carcere e pois le reconstrue le pedes: Pinocchio, pro le joia, promitte de vader a schola, assì Geppetto le face un habito de papiro e compra un abecedario, le libro pro apprender le litteras del alphabeto, vendente le su jaco, nonobstante le frigito hibernal. Pinocchio vade in direction del schola, ma durante le trajecto es distracte ab le musica del "Gran Theatro del Marionettes": Pinocchio vende le abecedario pro haber le moneta per entrar in le theatro. Hic Pinocchio es notate per le altere marionettes e los festea. Le marionettista Mangiafoco, tamen, post le spectaculo ordina al su marionettes de jectar Pinocchio in le foco pro cocer un ariete, ma pois ille se emove, lo libera e le dona cinque monetas de auro per Geppetto. Pinocchio retorna a casa, ma incontra duo fraudatores, le Catto e le Vulpe, e quando conta a lor del monetas de auro, il es convincite a interrar los in un vicin campo miraculose que, secundo illes, le monetas interrate facerea crescer un arbore plen de monetas de auro. Le tres pois vade, e in le vespere les attinge le taverna del Cancere Rubie, ubi le Catto e le Vulpe los mangia a expensa de Pinocchio. Quando Pinocchio de nocte, va ad attinger le “Campo del miraculos”, le Catto e le Vulpe, transvestite ab Assassinos los cerca de rapinar lo del monetas, ma Pinocchio, va via e attinge un casa blanc batte al porta, e aperi un puera con le capillos blau clar. Ma le duo los attinge Pinocchio, e, non resultante a facer se dicer ubi habeva celate le quatro monetas, los appende a un querco. Le puera con le capillos blau clar, qui il era un Fee, ordina al servitor Can-pudel de prender le marionette ab le arbore e portar lo in casa, illa consulta tres illustre medicos (inter le qual le resuscitate Grillo-parlante) per saper si le marionette esseva vive o morite. Al observation del Grillo-parlante, le maionette on reprende lacrimante; le Fee, on comprende que Pinocchio ha le febre alte, le face biber un medicina, ma ille refusa proque multe amar; ma es convincite ab quatro conilios nigre que los transporta un feretro. Un vice restablite ille dice al Fee del incontro con le assassinos, ma quando dice un mentita per celar ubi le monetas son, le su naso on alonga. Le Fee, post haber explicate que existe duo typos de mentitas, celle con le gambas curte e celle con le naso longe, reporta le naso al longor original con le adjuta de mille picos, e le dice de vader incontro al patre Geppetto. Ma Pinocchio, tamen non resulta de attinger le patre: proque, denovo incontra le Catto e le Vulpe, que los convince a interrar le quatro monetas in le Campo del miraculos. Un vice interrate le monetas de auro, Pinocchio retorna plus tarde al Campo ma non vide alicun arbore plen de monetas; un vetule papagai dice que durante le su absentia, le Catto e le Vulpe il era retornate e habeva robate le monetas interrate. Pinocchio, desperate, on appella a un judice, un vetule gorilla, per denunciar le furto, ma iste, lo condamna al prision. Quatro menses postea, es liberate per un amnistia. Pinocchio va al casa del Fee, que considera como un soror, ma es obstaculate, ante ab un serpente con le cauda fumante - pro superar lo cade intra le fango facente morir pro le risadas le monstro - pois es prendite in un trappa durante que, sta robante le uva in un campo. Le patrono del campo lo constringe a esser un can de guarda, con un collar al collo, per sobstituer le su can Melampo, morite le matino. Durante le nocte il es eveliate ab quatro mustelas, que cata nocte robava alicun gallinas que pois divideva con le can Melampo in cambio del su silentio, e los vole facer con Pinocchio lo mesme accordo; Pinocchio finge de acceptar, ma pois claude le mustelas in le pullario e adverte le proprietario, qui lo regratia e lo libera. Le marionette attinge finalmente le casa del Fee, ma trova solmente un petra de marmore con incidite iste parolas: “Hic jace le puera con le capillos blau clar morite de dolor pro

Geppetto (Nino Manfredi) con Pinocchio

esser state abandonate per le fratre Pinocchio”. Durante que ille plora desperate, on avicina un columbo que, lo adverte qui Geppetto sta per partir con un barca per le nove mundo pro cercar lo. Illo on offere de portar lo in cruppa per attinger le plagia del partentia, ma quando los arriva Geppetto es apena partite, ma poco post un grosse unda lo face disparer in le mar. Pinocchio, volente salvar le, cerca de attinger le e initia a natar. Post un nocte inter le undas, Pinocchio attinge le ripa de un insula, ubi incontra un delphino, que indica a ille le strata per vader al "Pais del Apes industriose", arrivate cerca qualcosa per mangiar; alicun habitantes del pais, les propone de recompensar lo in cambio de parve labores, al fin, pro le fame, accepta de portar un urceo de aqua a casa de un femina, qui lo recompensa con un platto de pan, caule flor e un confecto: un vice satiate se, recognosce in le benefactrice le Fee sue, fingite se morite, qui ab puera es devenite domina. Le Fee perdona Pinocchio gratias al remorso monstrate ab ille avante al su ficte tumba: vole considerar se como su matre e transformar lo in un ver puero; ante tamen desidera que ille frequenta le schola e on cerca un bon mestiero. Pinocchio, promitte, va a schola, e resulta a devenir le primo del classe. Alicun su companiones, invidiose, un die les convince a non ir a schola per vader al plagia, ma Pinocchio non vole e lucta con le sue companiones qui les vole facer lo devenir un picaro mal educate como illes. Durante le lucta, un grosse libro va in testa a Eugenio, un companion de classe qui evanesce. Totes escappa excepte Pinocchio que cerca de soccurrer le; duo carabineros, les arresta credente que ille sia le culpabile, ma Pinocchio fuge in mar; ma , illes manda contra al marionette un can mastino, Alidoro, que tamen risca de necar in le mar. Al requesta de adjuta del can, Pinocchio lo salva, in cambio del libertate. Alidoro, promitte de reciprocar le favor. Pinocchio continuava a natar ma, veni piscate in un rete insimul al pisces, ab un grotta exi un piscator con le pelle, un longe barba, le capillos e le oculos totes verde. Ille porta Pinocchio e le pisces al grotta e, decide de friger tote le pisces, anque le marionette qui crede que sia un nove typo de pisce. Al fin tote le pisces son frigite, excepte Pinocchio, ma le can Alidoro, attrahite ab le odor del fritura, recognosce Pinocchio e resulta a fuger con le marionette in bucca, assì reciproca le salvatage precedente. Le marionette, sin habitos, on face revestir con un sacco ab un anciano, e apprende assi qui Eugenio era resumite del avanescimento, reanimate, retorna a casa del Fee de nocte, sub un forte pluvia. Un Limaca, camerera del Fee, veni ad aperir le porta, ma le su lentessa exasperante lo induce a dar un colpo de pede al porta, remanente con le pede incastrate. Post multe horas le Limaca arriva finalmente ad aperir, ma non pote liberar le pede, alora le offere le prandio, ma tamen con cibos ex gypso e de carton; es le cruel lection del Fee. Depost iste lection Pinocchio on comporta ben pro le resto del anno; il es le plus brave del schola et es promovite. Le Fee, contente, la dice que le die sequente esserea stato transformate in un puero: plen de felicitate Pinocchio invita tote le sue companiones a un prandio pro festear le avenimento. Pinocchio cerca anque le su amico plus indolente, Romeo dicite "Lucignolo” pro invitar le al festa; le trova sub un portico de un casa: sta expectante un carro que lo porterà al “Pais del joculos”, ubi non existe le schola e le habitantes on diverte ab le matino al vespere. Pinocchio expecta con Lucignolo le medienocte pro salutar le su partentia, ma al arrivata del carro, guidate ab un homine grasse, on face convincer a partir con ille. Al arrivata le duo amicos on joca e diverte; depost cinque menses de iste vita aurate, un die Pinocchio on evelia e discoperi que le su aures son devenite como cello de un asino. Un Marmotta vicina de casa, le dice que ha un "febre de asino": e in duo o tres horas Pinocchio on serea transformate in un asino. Iste maladia, explica le Marmotta, colpa sol le pueros qui les passa troppo tempore a diverter se e a non facer nihil in vice de studiar; Pinocchio curre a cercar Lucignolo, e quando lo trova discoperi que anque ille il ha le aures de asino; post un risada, le duo comprende que on sta transformar se in asinos, completate le transformation, veni le grasse carretero qui los conduce al mercato pro vender los. Pinocchio es comprate ab le Director de un circo, e post tres menses de exercitios, face le su prime spectaculo, Pinocchio durante le exhibition vide inter le publico le Fee, con un medalion al collo con le su portraite ma pois dispare. Distracte per le vision, in le saltar un circulo Pinocchio cade e remane claudicate. Le Director va al mercato pro vender lo, et es comprate per un homine qui volerea facer un tambur con le su pelle; pro isto liga un saxo al su collo e lo jecta in mar ab un scolio pro necar lo. Quando lo face emerger, ille discoperi con stupor que le asino es devenite un marionette ex ligno; Pinocchio le explica que un banco de pisces, il ha mangiate le corpore de asino e los reportava al forma de marionette. Ille alora vole revender lo como ligno ab arder, ma Pinocchio, con un salto, on refugia in mar, ma, tamen un monstro marin lo ingluti: il es le Terribile Squalo, e in le ventre obscur, Pinocchio vide un luce lontan, e con grande joia retrova su patre Geppetto, inglutite ab le Squalo duo annos antea. Geppetto resultava a supervivir gratias a un nave mercantil con omne genere de victualia, que il era inglutite ab le Squalo insimul a ille. Pinocchio il ha un idea per fuger: profittar del asthma del Squalo, que lo constringe a dormir a bucca aperte le nocte, attinger le bucca, superpassar le tres filas de dentes e vader via. Depost un prime tentativa non bon, le duo finalmente resulta ad abandonar le bucca del Squalo e fuger in mar. Pinocchio, natava con Geppetto sur le spatulas, e sta per esser opprimite del fatiga, quando un Thunno, que il era fugite ab le Squalo imitante le lor exemplo, arriva al soccurso del copula e les transporta sur le su cruppa usque ad attinger le ripa. Pinocchio e Geppetto les trova un cabana, intra un voce les invita a entrar: es le Grillo-parlante, que affirma de haber habite le cabana ab un capra con le lana blau clar. Pinocchio e Geppetto se installa in le cabana, e le marionette va a cercar un poc de lacte pro le patre; le Grillo lo adressa ab Giangio, un horticultor con un elevamento de vaccas. Le horticultor da un labor al marionette: tirar ab un cisterna 100 situlas de aqua per aquar le plantas. In cambio darà a ille un bicario de lacte. Pinocchio accepta, e quando le horticultor lo porta a vider le su asino, ora in fin de vita, que usque ad alora habeva facite celle labor, Pinocchio vide que le asino es Lucignolo, qui mori in celle momento post haber dicite le su nomine. Pinocchio per cinque menses, con le su labor resulta a mantener se ipse e Geppetto, e a studiar. Un die, incontra le Limaca camerera del Fee, que lo informa qui illa jace in un lecto de hospital, povre e malade: Pinocchio le offere tote le su quaranta monetas de cupro e promitte al Limaca de laborar de plus pro adjutar le Fee. Celle nocte appare a ille in sonio le Fee, belle e surridente, e dice que pro le su bon corde demonstrate assistente su patre Geppetto, lo perdona per tote le su picaradas. Al evelia Pinocchio on accorge de esser se transformate in un puero in carne e ossos; le cabana es devenite un belle casa, le su vetule habitos son transformate in nove e in tasca on trova un portamoneta de ebore con un billet: le Fee le restitue le quaranta monetas e la regratia pro le su bon corde. Ma le monetas son devenite de auro. Anque Geppetto il es transformate: es retornate le allegre anciano de antea e labora a un cornice, reprendente le antique mestiero sue de incisor in ligno. Surridente, indica a Pinocchio un marionette appoiate al muro.