JULIO CESARE (Cajus Julius Caesar)
per Francesco Galizia
Julio Cesare esseva un grande general roman, habile in strategia e in le arte militar, nasceva a Roma le 13 de julio del anno 100 a.C. de nobile familia, le Gens Iulia, que se considerava descendente de Iulo (Ascanio) filio de Eneas. Nepote de Marius e genero de Lucius Cornelio Cinna, del qual habeva sposate le filia Cornelia, in su vita habera alteres duo uxores, Pompeia filia de Quintus Pompeius Rufus e Calpurnia filia de Lucius Calpurnio Pisone que in van tentava impedir a Cesare ir al Senato le 15 de martio de 44. Mittite al banno per Silla, ille participava al assedio de Mytilene, e con Servilius combatteva contra le piratas del mar Egee in le anno 78. Morite Silla ille iva a Rhodos pro studer rhetorica ma cadeva prisionero del piratas, esseva liberate e depost, con un audace expedition, les puniva. Con le appoio de Pompeo e Crasso ille esseva Questor in Espania in le 70, e Edil in 65, Pontifice maxime in 63 e Pretor in 62, isto esseva su Cursus honorum. Julio Cesare con Gneo Pompeo Magne, qui habeva vincite le guerra contra Quintus Sertorius in Espania, e Marcus Licinius Crassus, qui habeva domate le revolta del sclavos, sub le commando del gladiator thrace Spartaco, in le anno 60, formava le prime Triumvirato, dominante le vita politic de Roma. Cesare in le anno 59, esseva nominate Consule, e faceva un lege pro le reforma agrari que distribueva le terras ancora libere. Ille habeva le commando militar del Gallia Cisalpine e del Illyria al quales le Senato adjungeva le Gallia Narborense. In Gallia depost le victoria contra Bibratte (58), ille occupava le Helvetia e constringeva le prince german Ariovisto a repassar le Rheno. In le anno 57 ille submitteva le Gallia Belgica. In le anno 56 occupava le terra de Armorica, e su locotenente Publio Crasso, filio del triumviro, conquireva le Aquitania. Ille construeva un ponte super le fluvio Rheno, in le anno 55, e combatteva contra le populos german del Sigambri e del Ubi,e depost disbarcava in Britannia ma trovava un forte resistentia. Ille retornava in Gallia pro domar le rebellion de Ambiorige, chef del Eburones, le revolta esseva major in le anno 52 sub le guida de Vergigetorix rege de Alvernia. Cesare conquireva Avarico, ma perdeva Gergovia, ma depost constringeva le rege gallic a refugiar se a Alesia, e depost un longe assedio le vinceva e le mandava prisionero a Roma, e depost completava le conquesta de tote le Gallia. Le triumvirato con le morte de Crasso, contra le Partes a Carre (53) se disfaceva, e Pompeo se rendeva patrono de Roma, e quando Cesare, post le fin del guerra gallic, se candidava al consulato, Pompeo pretendeva que Cesare lassava le Imperium, e veniva a Roma, sin su legiones, ma Cesare, qui non voleva esser al mercede de Pompeo, se preparava al conflicto armate. Ille transversava le fluvio Rubicon, que esseva le confinio septentrional de Italia, (januario 49) e pronunciava le phrase famose “alea iacta est” (le dato es trahite), per isto ille esseva declarate inimico public, ma ille con un veloce marcha occupava Roma, durante que Pompeo, qui habeva su legiones in Espania, esseva constringite a refugiar se in Grecia. Cesare occupava Marsilia fidel al Senato, e domava in Espania le legiones de Pompeo sub le commando de Afranio e Petreio. Ille se volveva depost in Oriente, con su locotenente Marco Antonio, ubi Pompeo habeva organisate un armea, que esseva vincite in le battalia de Farsalo (48) in Macedonia. Refugiate in Egypto, Pompeo, esseva occidite per le rege Tolomeus XIIIe. Cesare iva in le citate de Alexandria e poneva super le throno Cleopatra VIIe, soror de Tolomeus, del qual ille habera un filio, Cesarion. Depost Cesare vinceva Farnace IIe rege del Ponto in cinque dies (veni vidi vici) presso Zela (47). Lassate in Italia le fidel Marco Antonio como Magister Equitum, Cesare disbarcava in Africa ubi le alliatos de Pompeo con le rege Juba Ie de Numidia, esseva vincite a Tapso (46), e le ex sequaces de Cesare Labieno e le filios de Pompeo Gneo e Sextus, se refugiava in Espania. Le rege de Numidia e le major parte del exponentes del fraction fidel a Pompeo moriva, e mesmo Caton adversario de Cesare, se dava le morte a Uthica. A Munda (45) Cesare vinceva Gneo Pompeo, filio del Grande Patrono del Stato. Cesare con exceptional sagacitate et energia, initiava a reordinar le cosa publica e a consolidar le autoritate central e le autonomias communal. Depost le battalia de Farsalo ille habeva le Dictatura e le consulato per cinque annos e le potestate tribunitie a vita, per tres annos ille teneva le praefectura morum, e depost le victoria de Munda ille recipeva del Senato le titulo de “Imperator”. Iste summa de poteres civil e militar faceva devenir su 
governamento como un monarchia. Ille reordinava le stato con un serie de leges, completava le Senato, fundava nove colonias, distribueva terras a su veteranos, projectava planos urbanistic in Roma e reformava le calendario. Pro pacificar le animos, Cesare amnestiava le inimicos e adoptava como filio le nepote Octavian, le futur Imperator Augusto, pro transmitter su poter e su autoritate a un successor de su familia. E isto explica le contrasto con tote illes (multes) qui per motivos diverse esseva fidel al tradition republican. Se formava assi un conjura de circa 60 senatores, guidate per Marco Junio Brutus e Cajus Cassius Longinus, Cesare esseva occidite con 23 colpos de pugnal, in le Curia Pompeia, sub le statua de Pompeo Magne, durante le Ides de martio del anno 44 a.C. Marco Antonio in honor de Julio Cesare, ordinava le cambio del nomine del mense quintilis in cello de julio, le mense del nascentia de Cesare. Le conjuratos esseva vincite in modo definitive le anno 42, in le battalia de Philippi, in Thracia, per le legiones de Marco Antonio e Octavian, qui vindicava le morte de Julio Cesare. Le duo conjuratos Brutus e Cassius se suicidava pro non cader prisioneros. Ma si multe designos de Cesare periva con ille, un grande parte de su obra le superviveva. Ante toto le concession del derecto de citatanos al habitantes del Gallia Cisalpine, assi le Italia perveniva al confinio natural del Alpes. Depost esseva le conquesta del Gallia que deveniva un centro del civilitate latin preparate per Cesare con le unitate del Gallos vincite con le vincitores romanos. In fin, su obra de governamento, rapide, ardite e organisate, monstrava al populo le avantage que Roma poteva haber con le abolition del oligarchia senatorial al qual se debeva le mal governamento suffrite per le Urbe e le Imperio, e in iste modo ille facilitava su herede e successor Octavian super le via que le conducera al Principato. Cesare esseva un grande orator e scriptor. Su obras major esseva: De Bello Gallico (le Guerra de Gallia) que in septe libros narra re le annos de guerra in Gallia inter le 58 e le 52, desde le expedition contra le Helvetia usque al victoria definitive; e le De Bello Civili, (le Guerra civil), que in tres libros, reporta le factos del annos 49 e 48, del marcha de Rubicon a Roma usque le morte de Pompeo a Alexandria.
Julio Cesare esseva un grande general roman, habile in strategia e in le arte militar, nasceva a Roma le 13 de julio del anno 100 a.C. de nobile familia, le Gens Iulia, que se considerava descendente de Iulo (Ascanio) filio de Eneas. Nepote de Marius e genero de Lucius Cornelio Cinna, del qual habeva sposate le filia Cornelia, in su vita habera alteres duo uxores, Pompeia filia de Quintus Pompeius Rufus e Calpurnia filia de Lucius Calpurnio Pisone que in van tentava impedir a Cesare ir al Senato le 15 de martio de 44. Mittite al banno per Silla, ille participava al assedio de Mytilene, e con Servilius combatteva contra le piratas del mar Egee in le anno 78. Morite Silla ille iva a Rhodos pro studer rhetorica ma cadeva prisionero del piratas, esseva liberate e depost, con un audace expedition, les puniva. Con le appoio de Pompeo e Crasso ille esseva Questor in Espania in le 70, e Edil in 65, Pontifice maxime in 63 e Pretor in 62, isto esseva su Cursus honorum. Julio Cesare con Gneo Pompeo Magne, qui habeva vincite le guerra contra Quintus Sertorius in Espania, e Marcus Licinius Crassus, qui habeva domate le revolta del sclavos, sub le commando del gladiator thrace Spartaco, in le anno 60, formava le prime Triumvirato, dominante le vita politic de Roma. Cesare in le anno 59, esseva nominate Consule, e faceva un lege pro le reforma agrari que distribueva le terras ancora libere. Ille habeva le commando militar del Gallia Cisalpine e del Illyria al quales le Senato adjungeva le Gallia Narborense. In Gallia depost le victoria contra Bibratte (58), ille occupava le Helvetia e constringeva le prince german Ariovisto a repassar le Rheno. In le anno 57 ille submitteva le Gallia Belgica. In le anno 56 occupava le terra de Armorica, e su locotenente Publio Crasso, filio del triumviro, conquireva le Aquitania. Ille construeva un ponte super le fluvio Rheno, in le anno 55, e combatteva contra le populos german del Sigambri e del Ubi,e depost disbarcava in Britannia ma trovava un forte resistentia. Ille retornava in Gallia pro domar le rebellion de Ambiorige, chef del Eburones, le revolta esseva major in le anno 52 sub le guida de Vergigetorix rege de Alvernia. Cesare conquireva Avarico, ma perdeva Gergovia, ma depost constringeva le rege gallic a refugiar se a Alesia, e depost un longe assedio le vinceva e le mandava prisionero a Roma, e depost completava le conquesta de tote le Gallia. Le triumvirato con le morte de Crasso, contra le Partes a Carre (53) se disfaceva, e Pompeo se rendeva patrono de Roma, e quando Cesare, post le fin del guerra gallic, se candidava al consulato, Pompeo pretendeva que Cesare lassava le Imperium, e veniva a Roma, sin su legiones, ma Cesare, qui non voleva esser al mercede de Pompeo, se preparava al conflicto armate. Ille transversava le fluvio Rubicon, que esseva le confinio septentrional de Italia, (januario 49) e pronunciava le phrase famose “alea iacta est” (le dato es trahite), per isto ille esseva declarate inimico public, ma ille con un veloce marcha occupava Roma, durante que Pompeo, qui habeva su legiones in Espania, esseva constringite a refugiar se in Grecia. Cesare occupava Marsilia fidel al Senato, e domava in Espania le legiones de Pompeo sub le commando de Afranio e Petreio. Ille se volveva depost in Oriente, con su locotenente Marco Antonio, ubi Pompeo habeva organisate un armea, que esseva vincite in le battalia de Farsalo (48) in Macedonia. Refugiate in Egypto, Pompeo, esseva occidite per le rege Tolomeus XIIIe. Cesare iva in le citate de Alexandria e poneva super le throno Cleopatra VIIe, soror de Tolomeus, del qual ille habera un filio, Cesarion. Depost Cesare vinceva Farnace IIe rege del Ponto in cinque dies (veni vidi vici) presso Zela (47). Lassate in Italia le fidel Marco Antonio como Magister Equitum, Cesare disbarcava in Africa ubi le alliatos de Pompeo con le rege Juba Ie de Numidia, esseva vincite a Tapso (46), e le ex sequaces de Cesare Labieno e le filios de Pompeo Gneo e Sextus, se refugiava in Espania. Le rege de Numidia e le major parte del exponentes del fraction fidel a Pompeo moriva, e mesmo Caton adversario de Cesare, se dava le morte a Uthica. A Munda (45) Cesare vinceva Gneo Pompeo, filio del Grande Patrono del Stato. Cesare con exceptional sagacitate et energia, initiava a reordinar le cosa publica e a consolidar le autoritate central e le autonomias communal. Depost le battalia de Farsalo ille habeva le Dictatura e le consulato per cinque annos e le potestate tribunitie a vita, per tres annos ille teneva le praefectura morum, e depost le victoria de Munda ille recipeva del Senato le titulo de “Imperator”. Iste summa de poteres civil e militar faceva devenir su governamento como un monarchia. Ille reordinava le stato con un serie de leges, completava le Senato, fundava nove colonias, distribueva terras a su veteranos, projectava planos urbanistic in Roma e reformava le calendario. Pro pacificar le animos, Cesare amnestiava le inimicos e adoptava como filio le nepote Octavian, le futur Imperator Augusto, pro transmitter su poter e su autoritate a un successor de su familia. E isto explica le contrasto con tote illes (multes) qui per motivos diverse esseva fidel al tradition republican. Se formava assi un conjura de circa 60 senatores, guidate per Marco Junio Brutus e Cajus Cassius Longinus, Cesare esseva occidite con 23 colpos de pugnal, in le Curia Pompeia, sub le statua de Pompeo Magne, durante le Ides de martio del anno 44 a.C. Marco Antonio in honor de Julio Cesare, ordinava le cambio del nomine del mense quintilis in cello de julio, le mense del nascentia de Cesare. Le conjuratos esseva vincite in modo definitive le anno 42, in le battalia de Philippi, in Thracia, per le legiones de Marco Antonio e Octavian, qui vindicava le morte de Julio Cesare. Le duo conjuratos Brutus e Cassius se suicidava pro non cader prisioneros. Ma si multe designos de Cesare periva con ille, un grande parte de su obra le superviveva. Ante toto le concession del derecto de citatanos al habitantes del Gallia Cisalpine, assi le Italia perveniva al confinio natural del Alpes. Depost esseva le conquesta del Gallia que deveniva un centro del civilitate latin preparate per Cesare con le unitate del Gallos vincite con le vincitores romanos. In fin, su obra de governamento, rapide, ardite e organisate, monstrava al populo le avantage que Roma poteva haber con le abolition del oligarchia senatorial al qual se debeva le mal governamento suffrite per le Urbe e le Imperio, e in iste modo ille facilitava su herede e successor Octavian super le via que le conducera al Principato. Cesare esseva un grande orator e scriptor. Su obras major esseva: De Bello Gallico (le Guerra de Gallia) que in septe libros narra re le annos de guerra in Gallia inter le 58 e le 52, desde le expedition contra le Helvetia usque al victoria definitive; e le De Bello Civili, (le Guerra civil), que in tres libros, reporta le factos del annos 49 e 48, del marcha de Rubicon a Roma usque le morte de Pompeo a Alexandria.
