Giacomo Casanova

Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Vittorio Gasmann nel ruolo di Casanova

Giacomo Casanova (Venetia, 2 april 1725 – Dux, Bohemia, 4 junio 1798) era un aventurero, scriptor, poeta, alchimista, diplomatico, philosopho e agente secrete italian, citatano de Venetia. De ille resta un production litterari multo vaste, ma ille es recordate como ille qui faceva del proprie nomine le antonomasia del seductor e libertino. A iste fama de grande conquisitor de feminas contribueva le su opera plus importante: Histoire de ma vie (Historia de mi vita), in cuje le autor describe, le su aventuras, le su viages e le su multe incontros galante. Le Histoire es scripte in francese: le motivo era que al epocha le francese era le lingua plus cognoscite e parlate in Europa. Inter cortes e salones, Casanova cognosceva multe grande personages del su tempore; como Jean-Jacques Rousseau, Voltaire, Madame de Pompadour, Wolfgang Amadeus Mozart, Benjamin Franklin, Catherina II° de Russia e Frederico II° de Prussia. 

Biographia:

Giacomo Casanova nasceva a Venetia, in Calle del Comedia (ora Calle Malipiero), presso le ecclesia de Sancte Samuel, ubi esseva baptisate, le 2 april 1725. Le patre Gaetano Casanova, era un actor e dansator, e le matre, Zanetta Farussi, era un actrice qui habeva, in le su profession, plus successo del marito, tanto que esseva mentionate ab Carlo Goldoni in le su Memorie, ubi la definiva: "....un vidua bellissime e assatis valente". Depost le su nascentia, le copula habera alteres cinque filios: Francesco (1º junio 1727), qui nasceva a London, durante un lor tournée, Giovanni Battista (4 novembre 1730), Faustina Maddalena (28 decembre 1731), Maria Maddalena Stella (25 decembre 1732) e Gaetano Alvise (16 februario 1734). Remanite orphano de patre a octo annos de etate et essente le matre sempre in viage, a causa del su profession, Giacomo era educate per le granmatre materne Marzia Baldissera Farussi. Al etate de novem annos era inviate a Padua, ubi remaneva usque al termino del studios; in le 1737 se inscriveva al universitate, et sera laureate in Derecto. Successivemente viagiava a Corfù e a Constantinopolis. Casanova retornava a Venetia in le 1742, e obtene un empleo presso le studio del advocato Marco de Lezze. Le anno successive le granmate Marzia Baldissera moriva. Con le morte del granmatre, a cuje era ligatissime, le matre decideva de lassar le belle e costose casa in Calle del Comedia e de sistemar le filios in modo plus economic. In le mesme anno era claudite, in le Forte de Sancte Andrea inter le martio e julio. Libertate, partiva, per le Calabria, sequente le episcopo de Martirano qui vadeva ad assumer le diocese. Un vice pervenite a destination, rogava e obteneva le congedo. Viagiava a Napoli e a Roma, ubi in le 1744, prendeva servicio presso le cardinal Acquaviva, ambassator de Espania presso le Sancte Sede. In le februario del 1744 arrivava ad Ancona, ubi era jam stato septe menses antea, durante le su secunde sojorno ad Ancona Casanova se inamorava de un seductive cantante castrate, Bellino, convinte que se tractava in realitate de un femina. Era sol depost un longe cortesamento que discoperi que le castrate era in realitate un puera, Teresa (con cuje habera le filio illegitime Cesarino Lanti), qui, remanite orphana, diceva de esser un castrate pro poter cantar in le theatros del Stato del Ecclesia, ubi era prohibite le presentia de feminas sur le scenas. Retornava inde a Venetia e, per un certo periodo, sonava le violino in le theatro de Sancte Samuel, de proprietate del nobile familia Grimani, que habeva in le su historia, tres doges e tres cardinales, que al morte del patre, (1733), les habeva le tutela del puero, confirmante qui ille esseva filio de Michele Grimani. In le 1746 Casanova habeva un incontro con le nobile senator venetian Matteo Bragadin, le qual durante un indisposition, era succurrite ab Casanova e se convinceva que, gratias a Casanova, se habeva salvate le vita. Pro isto considerava ille como un filio, e contribueva, al su mantenimento. Casanova cognosceva anque le duo amicos del senator: Marco Barbaro e Marco Dandolo, anque illes se affectionava a ille e, les protegeva. Casanova sub consilio de Bragadin lassava Venetia, e in le 1749, incontrava Henriette, qui esserea forsan le su plus grande amor del su vita. Retornate a Venetia in le primavera del 1750, a junio partiva per Paris. A Milano incontrava le amico Antonio Balletti, filio del celebre actrice Silvia, e con ille iva verso le capital francese. Durante le viage, a Lyon, Casanova adhereva al Masoneria, pro procurar se avantagiose appoios, de facto multe personages incontrate durante le su vita, como Mozart e Frankin il era masones. Pervenite a Paris, Balletti presentava Casanova al matre la qual le recipiva con generose hospitalitate que durava duo annos . Durante le permanentia studiava le francese, que essera le su lingua litterari ultra que, in multe casos, epistolari. Retornate a Venetia depost le longe sojorno parisian e nove viages a Dresda, Praga e Vienna, le 26 julio 1755, esseva arrestate e imprisionate in le carcere del Piombi (Plumbos). Casanova era controlate per le Inquisitores e multe riferte (reportos del spiones pagate per le Inquisitores), descriveva le su comportamento. Le accusa contra ille il era cello de "libertinage" complite con feminas sposate, depreciar le religion, de reciper alicun patricios e de un comportamento periculose per le bon nomine e le stabilitate del Republica. Anque le su adhesion al Masoneria, que era note al Inquisitores, non jovava a ille, assi como le scandalose relation con "soror M.M.", monacha in le convento de S. Maria del Angelos in Murano, e amante del ambassator de Francia abbate De Bernis. Ma Casanova organisava le fuga le nocte inter le 31 octobre e le 1º novembre 1756, passante ab le cella al plafon, a transverso un foramine praticate ab un companion de reclusion, le fratre Marino Balbi, exiva sur le tecto e pois passava, con le complice, a transverso varie cameras e assi le duo poteva exir e vader via con un gondola. Illes vadeva verso nord; dopost breve sojornos a Bolzano, Munchen, Augusta e Strassburgo, le 5 jenuario 1757 arrivava a Paris, ubi intertanto le su amico De Bernis era devenite ministro, e trovate un sistemation, initiava a frequentar le salones e un die cognosceva le marchesa de Urfé, un nobildomina richissime, con la qual habera un longe relation, dilapidante cospicue summas de monetas, subjectate per le su fascino. Multo ric de phantasia Casanova, se face promotor de un lotteria national, pro reinfortiar le financias del stato. Le lotteria esseva autorisate e Casanova esseva nominate Receptor le 27 jenuario 1758. In le septembre del mesme anno, De Bernis era nominate cardinal; un mense depost Casanova era incargate per le governamento francese de un mission secrete in Hollanda. Al su retorno era implicate in un graviditate non volite de un amica, le scriptrice Giustiniana Winne. De matre italian e patre anglese, Giustiniana habeva un relation con le patricio venetian Andrea Memmo. Iste habeva cercate de sposar la, ma le ration de Stato (ille era membro de un del dece-duo familias - apostolic - plus nobiles de Venetia) lo habeva impedite, a causa del obscur passato del matre de illa, e pro le scandalo le Wynne habeva lassate Venetia. Pervenite a Paris, trovante se in graviditate e in grande difficultate, le juvene cercava adjuta a Casanova, qui habeva cognoscite a Venetia e qui era anque amico del su amante. Casanova se prodigava per dar a illa adjuta, ma pois le amica abandonava le idea de interrumper le graviditate e parturiva in le convento in cuje se era refugiate. Casanova pois initiava a operar, in un manufactura texil, que naufragava. Le debitas lo conduceva in prision (augusto 1759). Como al solite, le intervention del marchesa de Urfé, lo liberava del incommode situation. Le annos successive viagiava per le Europa, vadeva in Hollanda, pois in Suissa, ubi incontrava Voltaire le maior intellectual vivente del epocha, in le castello de Ferney. Depois vadeva in Italia, a Genova, Florentia e Roma. Hic viveva le fratre Giovanni, pictor, discipulo de Mengs. Durante le sojorno presso le fratre era recepite ab le papa Clemens XIII°. Retornava a Paris in le 1762, ubi exercitava practicas esoteric insimul al marchesa de Urfé, usque a quando illa, capiva de esser, per annos fraudate, con le illusion de remaner juvene e belle per medio del magia, taliava omne reporto con le “mago” qui pro isto, lassava Paris per London, ubi esseva presentate a corte. In le capital anglese cognosceva le juvene Charpillon, con cuje cercava de haber un relation. In iste circumstantia anque le grande seductor monstrava le su latere debile, e iste astute puera portava ille usque al orlo del suicidio. Non esseva un grande amor, ma Casanova non poteva acceptar de esser tractate con indifferentia ab un puera qualcunque. Depost London vadeva a Berlin in Prussia. Hic incontrava le rege Frederico le Grande, qui le offereva un posto de inseniante presso le schola militar. Refusate le proposta, Casanova vadeva verso le Russia e perveniva a Sancte Petroburgo in le decembre del 1764. Le anno successivo vadeva a Moscova ubi incontrava le imperatrice Catherina II°, assi anque illa faceva parte del extraordinari collection de personages historic incontrate durante le su viages. Casanova cercava sempre de obtener litteras de presentation per le destination successive. Ille habeva un conversation brillante, un cultura encyclopedic foras del commun e, in quanto a experientias de viage, illos esseva infinite, Casanova le su fascino lo habeva, e non lo usava sol con le feminas. In le 1766 in Polonia eveniva un episodio que signava profundemente Casanova: le duello con le conte Branicki. Iste, durante un litigio a causa del dansatrice venetian Anna Binetti, habeva clamate ille indolente venetian. Le conte era un personage de grande importantia al corte del rege Stanislaus II° Augusto Poniatowski, e per un estraniero non era possibile contrastar le. Casanova, in vice, non era sol un amabile conversator e un habile seductor, ma anque un homine de corage, e defiava le conte in un duello al pistola. Le conte esseva ferite in modo gravissime, ma isto non impediva a ille de precar le su amicos de lassar vader via le adversario, qui se era comportate honorevolmente secundo le regulas. Anque se ferite a un brachio, Casanova resultava a lassar le inhospital pais. Retornava de novo a Paris ubi, al fin de octobre, habeva le notitia del morte de Bragadin le qual, plus que un protector, era stato per Casanova un patre adoptive. Poc dies depost (6 novembre 1767) era colpate ab un lettre de cachet del rege Louis XV°, con le qual se ordinava a ille de lassar le pais. Le disposition esseva volite per le parentes del marchesa de Urfé. Vadeva inde in Espania, ma anque hic non era melior: vadeva in prision plus de un mense. Lassava le Espania e disbarcava in Provencia, ubi tamen cadeva malade gravemente (jenuario 1769). Era assistite gratias al intervention del su amate Henriette qui, intertanto se era sposate e remanite vidua poteva curar le Reprendeva presto le su viagiar, vadeva a Roma, Napoli, Bologna e Trieste. In iste periodo cercava de obtener le gratia ab le Inquisitores venetian, que finalmente habeva le 3 septembre 1774. Le narration del Historie termina al medietate de februario 1774. Retornate a Venetia depost dece-octo annos, Casanova pro viver, se offere al Inquisitores como spion, ma le riferte de Casanova non esseva particularmente interessante. Inde se dedicava al activitate de scriptor, in le 1775, publicava le prime libro del traduction del Iliades. Le lista de subscriptores, id es de illes qui habeva financiate le opera, era notabile e comprendeva ultra duo cento trenta nomines inter illes plus cognoscite a Venetia, comprendite le autoritate del Stato: sex Procuratores de Sancte Marco in carga, duo filios del doge Mocenigo, professores del Universitate de Padua etc. In le mesme periodo initiava un relation con Francesca Buschini, un puera multe simplice qui per annos haberea scripte a Casanova, post le su secunde exilio ab Venetia, del litteras (retrovate a Dux) de un ingenuitate e teneressa emovente. Iste esseva le ultime relation importante de Casanova qui remaneva multo vicin a Francesca: anque quando essera lontan ab illa, habeva un corrispondentia con Francesca, ultra a continuar a pagar, per annos, le location del casa in Barbaria del Tolas, del sextiere de Castello, in cuje les habeva convivite, inviava anque, litteras de cambio con bon summas de moneta. Ma le su character impetuose le jocava un mal burla: offendite in casa Grimani ab un certe Carletti, resentìte se perque le patrono de casa habeva defendite Carletti. Decideva alora de vindicar se scribente un libello, Ni amores ni dominas, o le stabulo mundate in cuje, sub un travestimento mythologic, diceva de esser ille le ver filio de Michele Grimani, e Carlo Grimani esserea stato "notorimente" fructo del traition del matre (Pisana Giustinian Lolin) con un nobile, Sebastiano Giustinian. Comocunque, le aristocratia defendeva Grimani e Casanova era constringite al ultime, definitive, exilio. Lassava Venetia in le jenuario 1783 e vadeva verso Vienna. Per un poc de tempore faceva le secretario al ambassator venetian Sebastiano Foscarini, pois, al morte de iste, acceptava de facer le bibliothecario in le castello del conte de Waldstein a Dux in Bohemia. Ab Dux, Casanova assisteva al Revolution francese, al cadita del Republica de Venetia, al craccar del su mundo, a cuje habeva soniate de appertiner. Le ultime conforto, era le composition del Histoire de ma vie, le opera autobiographic que absorbeva tote le su energias, complite con furor quasi per non facer se preceder ab un morte que sentiva vicin. Scribente lo, Casanova reviveva un vita que era un «opera de arte», tanto de entrar in le mytho, in le imaginari collective. Moriva a Dux le 4 junio del 1798, e presso le castello era sepulte.