Michelangelo Buonarroti

Traduction in interlingua per Francesco Galizia

autoritratto

Michelangelo Buonarroti: (Caprese, 6 martio 1475 – Roma, 18 februario 1564) il era uno sculptor, pictor, architecto e poeta italian. Protagonista del Renascentia italian, esseva de jam recognoscite al su tempore como un del plus grande artistas de sempre, con le su activitate faceva un recerca del ideal de beltate. Le su nomine es ligate a un serie de obras que lo ha consignate al historia del arte, alicun del quales son cognoscite in toto le mundo e considerate inter le plus importante labores del arte occidental: le David, le Pietate, le Moses o le cyclo de frescos in le Cappella Sixtine, son considerate obras superior del ingenio creative human. Biographia: Michelangelo nasceva a Caprese, apud Arezzo, ab Ludovico de Leonardo Buonarroti, podestà (burgomaestro) de Chiusi e Caprese, e Francesca de Neri. Ille il era le secundogenito, de cinque filios. Le familia il era parte del nobilitate florentin, con cargas in le public officios, les habeva un scuto de armas e un cappella in le Basilica de Sancte Cruce. Infantia (1475-1487): Jam al fin di martio, terminate le carga de Ludovico Buonarroti, le familia retornava a Settignano, presso Florentia, ubi le neonato esseva confidite a un nutrice local, filia e uxor de laborator de marmore; Michelangelo, explicante perque prefereva le sculptura al altere artes, recordava iste confidemento, susteneva de provenir ab un pais de “sculptores ”, ubi ille ab le nutrice habeva bibite «lacte impastate con le pulvere de marmore». In le 1481, le matre moriva quando ille habeva sex annos. Michelangelo iva in le 1487, al boteca de Domenico Ghirlandaio, esseva le mesme Ludovico a conducer le filio de dece-duo annos al boteca, del su amico, que in celle periodo era active al cyclo frescate del Cappella Tornabuoni in le ecclesia de Sancte Maria Novella, Michelangelo habeva un interesse particular per maestros, como Giotto e Masaccio. Al jardin neoplatonic (1488-1492): Michelangelo initiava a frequentar le jardin de Sancte Marco, un academia artistic de Lorenzo le Magnific, hic le juvene talentos, les poteva copiar, adjutate ab le vetule sculptor Bertoldo de Giovanni, scholar de Donatello. Un anecdota celebre es cello del Testa de Fauno, un copia in marmore de un obra antique. Vidite ab le Magnific in visita al jardin, lo criticava per le perfection del dentatura que on videva ab le bucca semiaperte, inverosimile in un figura ancian. Ma ante que le senior terminava le gyro del jardin, le Buonarroti con trepano e martello incideva un dente e forava un altere, suscitava le admiration de Lorenzo; le qual peteva le permisso a Ludovico Buonarroti de hospitar le garson in le residentia del su familia. Verso le 1490 le juvene artista poteva assi cognoscer le personalitate del su tempore, como: Poliziano, Marsilio Ficino e Pico del Mirandola. Cognosceva anque le juvene filios de casa Medici: Petro, Johannes, pois papa Leo X, e Julio, futur Clemens VII. Al periodo del jardin e del sojorno in casa Medici, son duo obras, le Madonna del Scala e le Battalia del Centauros (1491). In le 1492 moriva Lorenzo le Magnific e Piero de' Medici, succedeva al patre in le governamento del citate. In le 1493 Michelangelo sculpeva le Crucifixo lignee. Durante que le progressive declino politic et economic del citate, in Italia descendeva le armea francese de rege Carolo VIII (1494) . Apena partite le monarcha, le predicator Gerolamo Savanarola, expelleva le Medici e proclamava le Republica, Michelangelo alora iva a Bologna, ubi trovava hospitalitate presso le nobile Johannes Francisco Aldovrandini, le artista retornava pois a Florentia post un anno le decembre del 1495. Prime sojorno roman (1496-1501): Arrivava a Roma le 25 junio 1496, e le artista initiava a sculper un statua de Baccho (Museo del Bargello), representate como un adolescente ebrie, con effectos simile a cellos del sculptur hellenistic. Gratias a Jacopo Galli, Michelangelo recipeva alteres commission, inter le qual le tabula depingite del Deposition per le ecclesia de Sancte Augustino, e, le Pietate in marmore per le ecclesia de Sancte Petronilla, hodie in Sancte Petro. Iste ultime obra, que confirmava le consecration de Michelangelo in le arte sculptoree - ad apena vinte-duo annos – il era ordinate ab le cardinal francese Jean de Bilhères Lagranlos, ambassador de Carolo VIII, presso papa Alexandro VI. Le gruppo, esseva disveloppate con un composition pyramidal, con le Virgine como axe vertical e le corpore de Christo como axe horizontal. Le Pietate essera le su prime obra de maestro, ma anque le su prime statua in marmore de Carrara. Retorno a Florentia (1501-1504): Le 16 augusto del 1501, le Opera del Domo de Florentia le confideva un colossal statua de David pro le Cathedral. Michelangelo initiava a laborar in le septembre del mesme anno e completava le obra in tres annos. Le artista affrontava le thema del heroe juvene e nude, calme ma prompte a un reation, quasi a symbolo del ideal republican, que videva in le citatano-soldato - e non in le mercenario – le unic defensor del republica. Assì, le Communa decideva de facer lo symbolo del citate et esseva collocate in Placia del Senioria. A Roma sub Julio II (1505-1513) : Papa Julio II Della Rovere, eligite in le 1503, habeva un programma de governamento que univa politica e arte, se circumfereva del plus grande artistas (inter le quales Bramante e Raffaello) per restituer a Roma le grandor del passato imperial; clamate a Roma in le martio 1505, Michelangelo

particular del Cappella Sixtin

habeva le carga de realisar un sepulcro monumental per le papa, in le Basilica de Sancte Petro. Julio II confideva al artista, in le 1508, le decoration del volta del Cappella Sixtine; le 8 maio del mesme anno le artista ampliava le programma iconographic, con le historia del humanitate "ante legem", id es antea que Deo inviava le Tabulas del Lege: in vice del Apostolos mitteva septe Prophetas e cinque Sibillas, in le cornice; dividite in novem partition, ubi son representate episodios del Genesis, disponite in ordine chronologic partente ab le pariete del altar: Separation del luce ab le tenebras, Creation del astros e del plantas, Separation del terra ab le aquas, Creation de Adam, Creation de Eva, Peccato original et expulsion ab le Paradiso Terrestre, Sacrificio de Noah, Diluvio Universal, Ebrietate de Noah; in le cinque partition sur le thronos son del Nudes que los sustene guirlandas con folias de querco, allusion al casato del papa id es Della Rovere, e medallion bronzee con scenas del Antique Testamento; in le lunettas e in le velas ibi son le quaranta generationes del Ancestres de Christo, reprendite ab le Evangelio de Mattheo; in fin on trova quatro scenas biblic: Judith e Holofernes, David e Goliath, Punition de Aman e le Serpente de bronzo. Le thema general del frescos del volta es le mysterio del Creation de Deo, que attinge le culmine in le realisation del homine a su imagine e similantia. Con le incarnation de Christo, ultra a redimer le humanitate ab le peccato original, on completava le creation divin, altiante le homine verso Deo. In ultra le volta celebra le union inter Antique e Nove Testamento, ubi le prime prefixava le secunde, e le prevision del venita de Christo in ambiente hebraic (con le prophetas) e pagan (con le sibillas). Le fresco extraordinari esseva inaugurate le vigilia de Omnesanctos del 1512; ma post qualque mense Julio II moriva. A Florentia (1516-1534): Le filio de Lorenzo le Magnific, Johannes, deveniva pontifice con le nomine de Leo X, Michelangelo laborava pro le nove papa fin ab le 1514, quando refaceva le faciada del su cappella al Castello Sancte Angelo. In le 1515, le familia Buonarroti obteneva le titulo de conte ab le papa. In un viage a Florentia in le 1516, le papa decideva de indir un concurso pro realisar un nove faciada del ecclesia "de familia" del Medici, Sancte Lorenzo, a cuje les participava Juliano de Sangallo, Raffaello, Andrea e Jacopo Sansovino, e le mesme Michelangelo, invitate ab papa Leo X;. le victoria iva a iste ultime, al epocha ingagiate a Carrara per seliger le marmores per le sepulcro de Julio II. Le 19 januario 1518 esseva signate le contracto Michelangelo in Versilia creava le strata per le transporto del marmore, le blocos ab le cava de Trambiserra los era inviate ad Azzano, usque al Forte del Marmores e ab illac imbarcate in mar et expedite a Florentia per le fluvio Arno. Le papa al morte del ultime heredes directe del dynastia medicee: Juliano Duc de Nemours in le 1516 e Lorenzo Duc de Urbino in le 1519; voleva hospitar dignamente le restos del duo cosinos, e cellos del fratres Magnific Lorenzo e Juliano, le prime patre e le secunde oncle de Leo X, le papa voleva crear un cappella funebre, le Sacristia Nove, in Sancte Lorenzo. Le morte del papa suspendeva le projecto, ma in le 1523 esseva elegite le su cosino Julio, qui prendeva le nomine de Clemens VII e confirmava a Michelangelo tote le cargas. Le obra initiava in le 1525, le tumbas del duo capitanos son in un sarcofago surmontate ab duo statuas destendite con le Allegorias del Tempore: in celle de Lorenzo le Crepusculo e le Aurora, e in celle de Juliano le Nocte e le Jorno. Le statua sur le altar del Madonna Medici es symbolo de vita eterne et es flancate ab le statuas del Sanctos Cosma e Damian (protectores del Medici). Le Republica e le assedio (1527-1530): In le 1527, depost le Saccheo de Roma, per parte del mercenarios german de Carolo V, Florentia insurgeva contra, Alexandro de' Medici, e instaurava un nove republica. Michelangelo, le 22 augusto 1528, il era al servicio del nove governamento republican. Le 10 januario 1529 esseva nominate membro del "Novem de militia", pro occupar se del defensa, le 6 april habeva le carga de "Governator general del fortalessas", in prevision del assedio del fortias imperial. Nonobstante le su desperate defensa le citate non poteva facer altere que render se. Post le retorno del Medici (12 augusto 1530) fugeva a Venetia (septembre 1530). Le Bibliotheca Laurentiane (1530-1534): Le pardono de Clemens VII non mancava, a pacto que le artista reprendeva le labor a San Lorenzo ubi, ultra al Sacristia, on era adjungite un monumental bibliotheca public (1524) e per le altar major le Tribuna del reliquas (1525). Ille sculpeva anque un Apollo per Baccio Valori, le governator de Florentia, e in le 1531 exequeva le Noli me tangere. Le epocha de Paulo III (1534-1545): Clemens VII le 22 septembre 1533, a ille habeva ordinate le decoration del pariete de fundo del Cappella Sixtine con le Judicio Universal, ma moriva pauc dies depost; et esseva elegite Paulo III, Farnese, qui non sol confirmava le carga del Judicio, ma nomininava Michelangelo pictor, sculptor e architecto del Palatio Vaticano. Le labores al Sixtine initiate al fin del 1536, usque le autumno del 1541. Al centro del fresco ibi es le Christo judice con vicin le Madonna qui guarda verso le electe; iste ultime les forma un ellipse in un turbine de sanctos, patriarchas e prophetas. Con le transferimento sur le Capitolio del statua equestre del Imperator Marco Aurelio, symbolo del autoritate imperial e del continuitate inter le Roma imperial e celle papal, le pontifice incargava Michelangelo, in le 1538, de restructurar le placia, centro del administration civil roman ab le Medievo. Realisava un placia a planta trapezoide con al fundo le palatio del Senatores, con un scala a duple rampa, e delimitate al latere ab le Palatio del Conservatores e le Palatio Nove, ambes convergente verso le scalon de accesso al Capitolio. Circa ab le 1537 Michelangelo habeva initiate un amicitia con le marquise de Pescara Victoria Colonna con la qual scribeva litteras e poesias e qui moriva in le 1547, in celle periodo realisava per illa le Crucifixion e in le 1541 le Pietate de Victoria Colonna. Le papa Farnese in le 1542 confideva a ille le decoration del su cappella private in Vaticano (Cappella Pauline). Michelangelo realisava duo frescos: le prime, le Conversion de Paulo (1542-1545), presenta un paisage spoliate e, al centro, le luce cecante que ab Deo descende supra Paulo a terra; le secunde, le Martyrio de Sancte Petro (1545-1550), il ha un cruce disponite in diagonal con al centro le visage del martyre. In le 1542, le tumba de Julio II esseva terminate in le ecclesia de Sancte Petro in Vincule, inter le 1544 e le 1545 il era adjungite le statuas de Moses, de Lia (Vita active) e de Rachel (Vita contemplative), al flanco del pontifice on trova un Sibilla e un Propheta, con supra le Virgine con Infante. Vetulessa e morte (1546-1564): In le su ultime decennas de vita Michelangelo prefereva facer projectos architectonic e urbanistic, in le octobre del 1546, a Michelangelo esseva confidite le fabricas de Palacio Farnese e del Basilica de Sancte Petro. Inter le 1547 e le 1550, le artista projectava le completamento de Palatio Farnese. In le 1555 esseva elegite Paulo IV, qui lo confirmava in le carga del Basilica de S. Petro. Le vetule Michelangelo projectava, in le 1560 le monumental Porta Pie, e in le 1561 un restructuration del ecclesia de Sancte Maria del Angelos al interne del Thermas de Diocletiano, intra le grande spatio del tepidarium. Le 31 januario 1563 Cosimo I de' Medici fundava, le Academia e le Compania del Arte del Designo de cuje esseva subito electe consule le Buonarroti. Le Compania era un Corporation cuje debeva aderir tote le artistas de Toscana, le Academia, in vice, habeva le tutela sur le production artistic de Florentia. Il era le ultime modo de Cosimo per facer lo retornar a Florentia. Le 18 februario 1564, al etate de 88 annos, Michelangelo moriva a Roma. A pauc dies del morte, su nepote Lionardo Buonarroti, arrivava a Roma per transportar le cadavere a Florentia, que arrivava le 11 martio, le feretro esseva portate in Sancte Cruce per esser honorate. Le 14 julio 1564 le cathedral de S. Lorenzo esseva adornate per drappos nigre e de tabulas dipingite con episodios del su vita; Le inhumation eveniva in Sancte Cruce, in un sepulcro designate ab Giorgio Vasari, componite de tres figuras plorante que los representa le pictura, le sculptura e le architectura. Le funerales de stato confirmava lo status attingite ab le artista et esseva le consacration definitive del su mytho, como artifice, capace de attinger vertices creative in qualcunque campo artistic.