YUKIO MISHIMA 

Yukio Mishima

Un promissa es sempre un ingagiamento e ha le mesme importantia a quicunque es adressate. Le unic cosa que importa es le bon fide de qui lo pronuncia. In un conto de Akinari Ueda que ha como thema le beltate del loyalitate, intitulate le juramento inter  le flores de chrysanthemo, un homine, pro mantener un promissa excambiate annos antea con su plus fidel amico, non potente presentar se physicamente al loco del appunctamento in le hora stabilite, decide suicidar se pro poter pervenir in spirito usque a ile. Le fin del pacto es purmente le amicitate, le loyalitate, non es in joco alicun interesse material. Sacrificar le vita pro qualcosa   extranee a un interesse material potera semblar insensate, ma un de mi ideas fundamental es que le essentia del promitter non es a cercar in le spirito del hodierne societate contractual, ma in le loyalitate del esseres human. In le vita de omne homine le tempore non retorna. Iste determinate die de junio 1968, ultra esser irrepetibile in le historia del humanitate es un tempore que non se presentara plus in le vita de ille qui lo vive, e anque le plus modeste promissa ha in realitate un importantia enorme. Il es triste que solo quando le juventute ha jam passate on percipe qual peso ha le tempore. (…) Nos non pote plus attender. Il non ha plus motivo a attender illes qui continua a profanar se mesme. Nos attendera ancora solo trenta minutas, le ultime trenta minutas. Nos insurgera insimul e insimul morira pro le honor. Ma ante morir nos redonara al Japon su authentic visage. Ha vos tanto car le vita a sacrificar a illo le existentia del spirito? Qual sorta de armea es isto que non concipe valor plus nobile que le vita? Nos ora testimoniara a tote vos le existentia de un valor plus alte que le respecto pro le vita. Iste valor non es le libertate, non es le democratia. Es le Japon. La Pais de nostre amate historia, de nostre traditiones: le Japon. Il non ha alicuno inter vos disponibile a morir pro lancear se contra le Constitution que ha disossate nostre patria? Si ille existe, que ille surge e mori con nos! Nos ha interprendite iste action in le ardente spero que vos tote, cuje ha essite donate un animo purissime, pote retornar a esser ver homines, ver guerreros.

(traduction per  S. Leucio)