Conquistadores

Traduction in Interlingua per Francesco Galizia

Le termino espaniol e portugese Conquistadores es usate per referer se al soldatos, al exploratores que les creava in le Americas le Imperio colonial espaniol inter le XV e le XVII seculo. Le chefes del expeditiones militar espaniol in le Nove Mundo les se autodefiniva "conquistadores", conquisitores, in nomine del regno de Castilia. Le major parte del conquistadores il era in realitate povres, nobile (hidalgos) decadite o cadettos dedicate al armas, le cuje perspectivas in Espania depost le 1492, anno del unification national al fin del Reconquista, il era limitate. Multe conquistadores, in referentia al mesme mythos cavalleresc, utilisate durante le liberation del Andalusia, completate in le curso del XV e XVI seculo, les considerava pois le conquesta del Nove Mundo un cruciata contra homines "pagan", de converter al catholicismo. In le prime decennios del 1500, le Europeos cognosceva le populos indigena del Americas qui il era organisate in civilisation evolute (specialmente in Mesoamerica) o in tribos dispersate in vaste territorios (como in Argentina e in Nordamerica ). Subito depost le discoperta del 1492, le movimento de exploration era portate avante sur le fronte del occupation ab exploratores-soldatos (conquistadores) e sur le fronte del evangelisation supertoto ab parte del ordine del Dominicanos. Le prime il era soldatos e aventureros seducite ab le perspectiva de acquirer terras e ricchessa facilmente. iste campanias de canquesta esseva, al minus al initio, initiativas personal de singule conquistadores e del lor bandas, ma que los portava al cadita de civilisation potente e organisate. Militarmente le conquistadores possedeva un avantage sur le nativos gratias al armas de foco e de aciero; de contra tamen le populos indigena les habeva un superioritate numeric usque a 100 vice le numero del soldatos espanioles. Le helmos e le cuirasses de ferro il era un defensa contra petras e flechas. Benque le archibusos e le altere armas de foco los causava grande espavento, totevia il era multe lente ab recargar; le spadas de aciero e de ferro, le dagas, pugnales e le cuirasses in vice on demonstrava multo plus utile militarmente. Le cavallos permitteva al conquistadores de circumferer le citates mexican e peruvian e de lancear rapide attaccos al guerreros indigena. A isto va adjungite que le indigenas american non habeva jammais vidite le cavallos, e quando il era cavalcate ab le homines los excambiava per creaturas hybrida. A isto va adjungite que in alicun culturas e mythologias, como celle azteca, on parlava de un Deo que esserea retornate ab le mar. Le conquistadores plus famose esseva Hernan Cortés e Francisco Pizarro per le lor victorias contra le imperios del Mexico e del Perù. Ambes il era al capite de un numero plus tosto exigue de soldatos totevia les resultava a manipolar le jelosias e le rivalitate del tribos indigena e ad augmentar le proprie fortias per le medio de numerose alliantias.

Hernán Cortés Monroy Pizarro Altamirano (Medellin, Extremadura 1485 - Castilleja de la Cuesta, Sivillia 2 decenbre 1547) es stato un del plus grande conductor e conquistador espaniol. Le conquesta del Mexico: Cortés partiva ab Cuba per le Mexico le 18 februario 1519, con 11 naves, 100 marineros e 508 soldatos, 16 cavallos e 10 cannones. Ille habeva initiate le su expedition como rebelle: de facto, le governator de Cuba Diego Velàzquez de Cuellar, per ration personal le habeva destituite del carga, ma Cortés partiva con le su homines in direction del centro America. Pro evitar futur dissention, Cortés dava ordine de dismontar le vascellos, e de conservar solmente velas e le cordage: in iste modo intendeva assecurar se ab possibile desertion. Disbarcate sur le costa mexican, ille fundava le citate de Vera Cruz, et esseva recepite in modo favorabile ab le populationes, le imperator azteca Montezuma II mandava quasi subito ambassatores. In base a signos interpretate como premonitiones del lor mythos le espanioles esseva considerate initialmente como emissarios de Quetzalcoatl, un del principal divinitate aztecas. Cortès demonstrava in iste occasion le su habilitate, le su dotes politic e de stratega que le permitteva le conquesta del imperio. Arrivate in Mexico Cortes se flancava del interpretes: Jeronimo de Aguillar, un espaniol naufragate annos antea sur celle costas, in grado de parlar le lingua Maya e La Malinche ( Malintzin, Doña Marina per le espanioles) filia de un capite Atzec, qui cognosceva sia le Nahuatl que le lingua Maya. Discoperite le dissension inter le populos submittite al Aztecas, ille stringeva subito alliantias. Ab alicun populationes le imperio Aztec exigeva tributos in terminos de taxas e de victimas sacrifical. Cortes se proponeva como defensor de iste populos, in mission per conto de Carolo V e del Catholicismo. Tal flexibilitate espaniol, assì como le rigiditate aztec il era evidente e se demonstrava anque in battalia: le aztecas sequeva un ritual traditional in guerra, facilitante le labor del conquistadores. In realitate le aztecas cercava de capturar vive le espaniol pro poter sacrificar les al deos. Pro iste motivo illes attaccava le espaniol uno per vice in quanto per un azteca prender un prisionero vive al fin de sacrificar le era un grande honor. Le espanioles in vice combatteva al europee, abattente con le spada quicunque on trovava avante causante dunque multissime mortos. Assì, quando Cortés entrava a Tenochtitlan recipite con tote le honores ab Montezuma, ille habeva jam un armea de circa 3000 indios. Le espanioles post qualque dies de permanentia les comprendeva qui le Aztecas on stava preparar se a occider les totes. Illes anque discopriva que un phalange aztec habeva attaccate Vera Cruz, occidente multe espanioles. A iste puncto depost haber precate tote le nocte les decideva que unic strata per salvar se era celle de arrestar Montezuma, le qual per impedir le insurrection popular, diceva al su subjectos qui vadeva voluntarimente in le casa ubi allogiava le espanioles; le imperator entrava in amicitia con Cortez e acceptava de facer terminar le sacrificios human. Cortes lassava ille libere de governar le imperio e cercante de convertir le al ver fide. Ma in le 1520 on habeva un revolta atzec, durante le qual esseva occidite Montezuma. Cortés reuniva le su alliates e marchava sur le capital aztec con un grande exercito. Le 13 augusto 1521, post duo menses e medie de assedio, Tenochtitlan esseva de novo expugnate, e intra un anno le espanioles prendeva le controlo del integre territorio. Le Mexico deveniva assi un colonia espaniol con le nomine de "Nove Espania"; le imperator Carolo V nominava Cortés governator. In le annos 1524-25 ille conquireva le Honduras, e in le 1535 viagiava longe le costas del California, ille retornava in Espania in le 1540. Anque Cortés partecipva al interprisa de Alger in le octobre del 1541, Carolo V cercava de eliminar le presentia turc in le Mediterraneo, pro iste organisava un offensiva per conquistar Alger que in celle momento era sub le commando de Hassan Agà, un italian renegate. Le offensiva, partite ab Cagliari, esseva un fallimento, ma era un occasion per Cortés de un su permanentia in Sardinia, hic le hidalgo deveniva amico de Domenico Pastorelli, archiepiscopo de Cagliari. Cortés moriva presso Sivillia le 2 decembre 1547. Le su corpore reposa, ab le 1629, a Citate del Mexico, in le ecclesia de Jesus de Nazareth

Francisco Pizarro ( Trujillo, circa 1475 - Lima, 26 junio 1541) era un conductor espaniol, qui conquireva le Imperio Inca e fundator del citate de Lima, capital del Perù. Era un filio illegitime de un colonnello de infanteria, Gonzalo Pizarro Rodríguez de Aguila, qui, sequente le grande conductor espaniol Gonzalo Fernandez de Cordoba, on distingueva in le campanias militar in Italia e Navarra. Le matre, Francisca Gonzales y Mateos, era un femina de humile origine. Nasceva a Trujillo, le 1475, malgrado esseva nascite foras del matrimonio, Francisco esseva recognoscite ab le patre e poteva assumer le nomine, ma ille non era acceptate in le familia de Pizarro e cresceva con le matre e le su familia. Nos sape poco del vita de Francisco Pizarro ante del su arrivata in le Indias, in le 1502 con le expedition de Nicolas de Ovando, le nove governator del insula de Hispaniola. Ille partecipava, in le 1509, al expedition de Alonso de Ojeda verso Urabá in le actual Colombia. In le 1513, se univa a Vasco Nunez de Balboa qui, explorante le isthmo de Panama arrivava usque al costas del Oceano Pacific. A Panama in le 1522 perveniva le notitia del immense ricchessas trovate ab Hernàn Cortez in Mexico. Le fortunate aventura stimulava in Pizarro le desiderio de un expedition a sud de Panama. Per haber moneta e le necessari autorisation governative ille se associava con un altere aventurero, Diego de Almagro e le ecclesiastico Hernando de Luque, qui ageva per conto del judice Gaspar de Espinosa. Un quarte socio, era, in fin, le governator Pedrarias, qui concedeva le necessari autorisation. Le expedition, partiva in le 1524, ma le costas del actual Ecuador il era salvage, inter junglas hostil e paludes malsan, illes assi perdeva multe homines. Tornate a Panamá, ille obteneva le permisso per un nove tentativa. Le secunde expedition il era un fallimento como le prime. Almagro, tornate a Panamá, esseva arrestate per le nove governator, Gabriel de los Ríos, qui inviava totavia un vascello per salvar le supervivite, al commando del pilota Ruiz, qui cruciava un barca de indios e sapeva assi del existentia de un ric citate poc millias plus a Sud. Imbarcate Pizarro, decideva de ir in celle direction e assi perveniva a Tumbez, le porta maritime del imperio peruvian. Quando illes tornava a Panamá, le exploratores les poteva monstrar, alicun joieles de auro e qualque lamas, insimul a del juvene indigenas de Tumbez, qui les parlava de un citate in petra, ric de auro e signo de un civilisation progredite. Pizarro, vadeva in Espania, ubi trovava a Corte un ambiente favorabile, gratias al recente successos de Hernàn Cortes e convinceva le rege Carolo V del successo del interprisa. Le Corona interveniva con un partecipation al expensas, con alicun cavallos e poc cannones. Pizarro obteneva assì le autorisation royal ad armar un expedition e ingagiar se de recrutar, a su expensas, un compania de duocentocinquanta homines. In cambio obteneva le carga de governator del nove territorios conquestate, Pizarro pensava de retornar al pais natal per cercar del voluntarios, ma trovava sol le enthusiastic accoglienza del su fratres. Illes il era: Hernando, le unic filio habite ab le patre, le colonnello Gonzalo, con le legitime consorte e alteres duo, sempre recognoscite ab le genitor, ma nascite ab matres diverse, Juan e Gonzalo, ambes juvenissime, completava le peloton familiar Martin de Alcantara, un fratre de Francisco per sol parte de matre. Con le su fratres e poc altere decenas de audaces, Pizarro partiva ab le Espania e perveniva in le Americas le jenuario del 1531, ille resolute partiva in direction del terras del Sud, con poco minus de duocento homines e tres naves, initiava assi le conquesta del imperio Inca. In le imperio il era in curso un guerra inter le fratres Atahualpa de Quito e Huascar, senior de Cuzco. Le guerra civil terminava con le victoria de Atahualpa qui habeva vincite le fratre e habeva le su Corte a Cajamarca. Le espanioles les lassava le litoral e debeva scalar le Andes per incontrar le. Illes perveniva in vista del citate le 15 novembre del 1532, Atahualpa le attendeva con un armea de plus de trenta-mille homines. Pizarro inviava como ambassadares su fratre Hernando e Hernando de Soto. Le duo cavalleros les tornava impressionate ab le fortia e disciplina del armea peruvian, ma les portava anque le notitia del presentia de Atahualpa in le citate. Illes memore del experientia de Cortés, concepiva un plano audace per appropiar se del persona del Inca, consce que le lor numero exigue non haberea a illes permisso de aventurar se in un battalia campal. Atahualpa entrava in le placia con poc homines disarmate. Le domenican Vicente de Valverde, se avicinava con un interprete indigena per illustrar ad Atahualpa le dictamine del fide christian, e le monstrava le Biblia. Le Inca lo prendeva de mano e lo jectava per terra, le religiose lo colligeva e incitava Pizarro ad attaccar le infideles, in nomine del Fide, le espanioles iva al attacco. Atahualpa esseva capturate, sin que le armea inca, sin ordines, interveniva. Quando descendeva le tenebras le tragedia era complite e millenas de corpores jaceva in le placia. Per salvar se le vita, offereva un fabulose thesauro in auro. Per obtener iste resultato Atahualpa faceva spoliar le templos del su regno de omne objecto preciose, ma le su carcereros, renegante le parola date, on refusava de liberar le e post un processo summari per traition decideva de executar le. Pizarro on opponeva a iste decision, ma in fin, exortate ab Valverde e Riquelme tresorero del Corona, consentiva al su execution. Le 26 julio 1533 Atahualpa esseva executate, in le placia de Cajamarca con le garrota. Le conquesta prosequeva con le prisa de Cuzco, le capital con le adjuta del tribos submisse alliate con Pizarro. Nominate governator, decideva de fundar un nove capital sur le costa. Le citate, fundate le 15 jenuario del 1535 habeva le nomine de Ciudad de los Reyes, hodie Lima. Pizarro le 26 julio del 1541, esseva occise ab alicun rebelles de Almagro, insimul al fratrastro Martin de Alcantara, duo page e le capitano Francisco de Chavez qui les defendeva, ma totes moriva. Le corpore de Pizarro, on trova a Lima, in le cathedral, sub le altar major. Altere Conquistadores famose: Diego de Almagro, (Perù, 1524-1535, Chile, 1535-1537); Vasco Nunez de Balboa, (Panamà, 1510-1519); Juan Ponce de Leon, (Porto Rico, 1508, Florida, 1513-1521); Alvar Nunez Cabeza de Vaca, (Statos Unite del Sud, (1527-1536 – 1540-1542); Sebastian de Belalcázar, (Ecuador e Colombia, 1533-1536); Francisco de Orellana, (Rio del Amazones, 1541-1543); Hernando de Soto, (Perù, 1531-1535, Statos unite del Sud, 1539-1542); Pedro de Valdivia, (Chile, 1540-1552); Alonso de Satomayor, (Chile, 1583-1592, Panamà 1604).