Giovanni Verga

Giovanni Carmelo Verga (Catania, 2 septembre 1840 – Catania, 27 jenuario 1922) es stato un scriptor, dramaturgo, jornalista e senator italian, qui es considerate le major exponente del currente cultural e litterari del Verismo.

Biographia:

Giovanni Carmelo Verga es registrate al commun de Catania, in ille tempore parte del Regno del Duo Sicilias, le 2 septembre 1840 ab un familia de parve proprietarios de terra. Le patre Giovanni Battista Verga, era de Vizzini, ubi le familia Verga - de lontan ascendentias espaniol, qui les era pervenite in Sicilia con le nomine de Vegas in le 1282 circa - habeva del proprietate; le matre se appellava Caterina Di Mauro e appertineva a un familia burgese de Catania, Verga habeva duo fratres, Mario e Pietro. Giovanni Verga, complite le studios primari presso le schola de Francesco Carrara, esseva inviate, per le studios secundari, al schola de don Antonino Abate, scriptor, e fervente patriota republican, ab le qual absorbeva le gusto litterari romantic e le patriottismo. Abate faceva leger al su alumnos le operas de Dante, Petrarca, Ariosto, Tasso, Monti, Manzoni e paginas del Esthetica per Hegel; in ultra proponeva anque le romance historic-patriottic Le tres del assedio de Torino, scripte in le 1847 per le poeta Domenico Castorina de Catania. A sol 16 annos, inter le 1856 e le 1857, Verga scribeva le su prime romance de inspiration patriottic Amor e patria. Verga se inscribeva in le 1858 al Facultate de jurisprudentia in le Universitate de Catania, ma tamen non demonstrava grande interesse per le materias juridic e in le 1861 abandonava le cursos, preferente dedicar se al activitate litterari e al jornalismo politic. Con le moneta que habeva ab le patre pro concluder le studios, le juvene publicava a expensa sue le romance Le carboneros del montania (1861-1862), un romance historic que se inspira al interprisas del Carboneria calabrese contra le governamento napoleonic de Murat. Con le arrivata de Garibaldi a Catania, esseva instituite in le 1860, le Guardia National e Verga, se inrolava in illo prestante servicio per circa quatro annos. Ille amava le romances historic italian, supertoto illos a character romantic, como ille de Guerrazzi le cuje influentia il ha anque in le su tertie romance, intitulate Sur le lagunas, publicate in le 1863 sur le revista florentin Le nove Europa, in le periodo in cuje, obtenite le Italia le indipedentia, Venetia era ancora sub le Austria. Intertanto, insimul a Nicolò Niceforo, cognoscite con lo pseudonymo de Emilio Del Cerro, fundava le septimanal Roma del Italianos, e lo dirigeva per tres menses ultra a collaborar al revista litterari Le Italia contemporanee; sur le qual in le 1862, Verga publicava le su prime novella veriste, Casa ab the. Anque le jornal le Indipendente, fundate e directe ab Verga sempre in le 1862, esseva, depost dece numeros, lassate al direction de Abate. Verso le fin de april 1865, ille vadeva per le prime vice a Florentia, depost haber abandonate le studios de Lege presso le Universitate de Catania. In iste periodo scribeva un comedia, con le titulo Le nove trufas, e le romance Un peccatrice, publicate in le 1866 a Torino per le editor Negro. Florentia era a ille tempore le capital del Regno e representava le puncto de incontro del intellectual italianos e le juvene Verga habera modo de cognoscer Luigi Capuana, critico del jornal La Nazione, le pictores Michele Rapisardi e Antonino Gandolfo, le maestro Giuseppe Perrotta e le poeta Mario Rapisardi. A Florentia retornara in le april 1869 usque al 1871. Con un littera de presentation de Mario Rapisardi, se introduceva in casa del scriptor e patriota Francesco Dall'Ongaro ubi incontrava Giovanni Prati, Aleardo Aleardi, Andrea Maffei, e Arnaldo Fusinato. Gratias a Dall'Ongaro esseva introducite presso le salones cultural de Ludmilla Assing e del senioras Swanzberg, matre e filia ambes pictrices, cognosceva Vittorio Imbriani e alteres litterate. Es de iste periodo le scriptura del romance epistolari Historia de un capitenigre que appareva in le 1870 sur le jornal de moda Le Currero del Damas , le prefacio al romance esseva scripte ab Dall'Ongaro. Le romance habeva un grande successo e Verga initiava a obtener le su prime ganios. Le 20 novembre 1872 Verga se transfereva a Milano ubi restara, anque si con diverse e longe retornos a Catania, usque al 1893. Le amico Capuana, presentava ille con un littera al romancero Salvatore Farina director del Revista minime e le amico Dall'Ongaro con un littera al pictor e scriptor Tullo Massarani. A Milano frequentara anque le salon Maffei ubi cognoscera Arrigo Boito, Emilio Praga e Luigi Gualdo. Frequentante scriptores e artistas, cognosceva anque Gerolamo Rovetta, Giuseppe Giacosa, Emilio Treves e Felice Cameroni, con le quales habera un ample correspondentia epistolari per le opiniones sur le verismo e sur le naturalismo expresse, ab Zola a Flaubert, a D'Annunzio. Le annos milanese essera ric de experientias e favorira le nove poetica del scriptor. Son de iste annos le su novellas: Eva (1873), Nedda (1874), Eros e Tigre regal (1875). Son operas que se inscribeva in le poetica romantic del prime Verga, a exception de Nedda, anticipation veriste, currente litterari de cuje le scriptor catanese sera le maxime exponente ab le novellas de Vita del campos (1880), in pois. Le scriptor intertanto se era avicinate ad autores nove per thematic e formas, como Zola, Flaubert, Balzac, Daudet, Maupassant, Bourget, et habeva initiate le romance Le Malavoglia. In le 1877 essera publicate per le editor Brigola un recolta de novellas, Primavera e altere contos, que il era precedentemente apparite sur le revistas Illustration italian e Strena italian, que presentava stylo e subjectos diverse ab le precedente scriptos. In le 1878 appareva sur le revista Le Fanfulla le novella Rubie Malpilo e intertanto ille initiava a scriber Fantasticheria. Le mesme anno moriva sue matre. Es de iste annos le projecto, annunciate in un littera del 21 april 1878, al amico Salvatore Paolo Verdura, de scriber un cyclo narrative, Le vincite (initialmente intitulate Le marea), articulate in cinque romances: Padron 'Ntoni, Mastro don Gesualdo, Le Duchessa de Leyra, Le honorabile Scipioni, Le homine de luxo, que, in le intention de Verga, debeva representar omne strato social, ab cello plus humile a cello plus aristocratic e que pois era publicate postume ab Francesco De Roberto (1922), sera iste le initio del plus felice e fervide saison narrative del scriptor catanese. Le die 5 decembre 1878 Verga retornava a Catania per le morte del matre e pois habera un longe periodo de depression. In julio 1879 lassava Catania e, post esser stato a Florentia, retornava a Milano, ad augusto era publicate Fantasticheria e Le amante de Gramigna sur le Fanfulla del dominica e, in le mesme anno, scribera le novella Jeli le pastor ultra a publicar, sur diverse revistas, alicun novellas de Vita del campos que videra le luce presso le editor Treves (1880). In le 1881 appareva sur le numero de jenuario del Nove Anthologia le episodio tracte ab Le Malavoglia que narra del tempesta con le titulo Povre piscatores e, in le mesme anno, essera publicate ab Treves le romance, que es un poema plus que un romance, le fortia poetic del romance sta in le amar resignation del "vincite" avante al obstinar se del destino contra de ille. In le 1882, publicava sempre presso le editor Treves le romance Le marito de Elena. Durante le primavera le scriptor vadeva a Paris ubi incontrara le scriptor suisso de lingua francese Louis Edouard Rod, cognoscite le anno precedente, qui publicara in le 1887, Le Malavoglia in le traduction francese. Depost Paris compliva un altere viage a Médan pro vider Emile Zola. Al fin del anno, ma con data 1883, publicava le recolta de dece-duo novellas con le titulo Novellas rustican ubi se face predominante le thema del "roba". Laborava intertanto al contos Per le vias, initiate le anno precedente, que essera publicate ab Treves in le mesme anno. Le anno 1884 sera characterisate ab le exordio theatral del scriptor qui, adaptante le novella homonyme apparite in Vita del campos, mitteva in scena Cavalleria Rustican que essera representate le 14 jenuario 1884 per le compania de Cesare Rossi al Theatro Carignano de Torino. Le drama, como jam habeva intuite le scriptor Giuseppe Giacosa qui habeva sequite le labor de Verga, obteneva un grande successo. Confortate ab isto, Verga preparava un altere comedia adaptante un novella de Per le vias, Le canario del n. 15, e le 16 maio 1885, con le titulo In porteria, illo esseva representate a Milano al Theatro Manzoni. Affligite ab un grave crise psychologic debite al preoccupation de character financiari e per le facto que non resultava a portar avante le Cyclo del Vincite, decideva de retornar in Sicilia. In le 1887 exiva, presso le editor Barbèra de Florentia, le recolta Vagabundage. Intertanto terminate le prime scriptura del romance Mastro don Gesualdo, illo sera publicate a episodios sur le revista Le Nove Anthologia. Durante le 1889 se dedicava al revision de Mastro don Gesualdo que esseva publicate ab le editor Treves. Le scriptor, reanimate pro le bon successo del romance, projectava de continuar le Cyclo del Vincite con Le duchessa de Leyra e Le Honorabile Scipioni Le 8 april 1890, al Theatro Costanzi de Roma, esseva intertanto mittite in scena le comedia Mala Pasqua tracte ab le mesme novella del scriptor. Solmente un mense depost era representate, in le mesme theatro, le opera lyric Cavalleria Rustican musicate ab le Maestro Pietro Mascagni, que obteneva grande successo de publico e de critica. Le opera continuava a esser representate con sempre major successo e Verga rogava al musicista e al editor, como ab accordo stipulate, le su parte de ganio per le derectos de autor, ma a ille esseva offerite un modeste cifra, 1.000 liras que Verga non voleva acceptar. Ille se adressava al Societate del Autores, que se demonstrava solidari con le scriptor, ille sera tamen constringite ad ager a transverso vias legal. Ha initio assi in le 1891 un complexe historia judiciari que terminara, le 22 jenuario 1893, quando Verga acceptava, una tantum, como “compensation final" le summa de 143.000 liras. In le 1891, il era intertanto exite presso le editor Treves Le recordos del capitano de Arce e in le 1894 Don Candeloro. In le 1893, le scriptor se transfereva definitivemente a Catania ubi remaneva, a parte qualque breve viage a Milano e a Roma, usque al su morte. Habeva initio totevia le su crise creative, que impediva a ille de prosequer sur le strata del Verismo, per pois reapproximar se al stylo post-romantic. In le 1895 initiava le tertie romance del Cyclo del vincite, Le duchessa de Leyra, que tamen non terminava jammais, a causa del difficultate de mantener le poetica impersonal verso le classe ric que ille deprecia. Ab alicun annos le scriptor habeva intertanto initiate un relation con le pianista Dina Castellazzi, contessa de Sordevolo, que durara tote le vita. Un altere relation sentimental cognoscite era con le contessa milanese Paolina Greppi Lester, que durava ab le 1878 al 1905. Le seniora Greppi es le amica de Verga qui compare, in forma romancesc, como interlocutrice in Fantasticheria, le novella que narra del sojorno del copula ad Aci Trezza, e que es considerate le preludio a Le Malavoglia. Presso le editor Treves, esseva publicate le dramas: Cavalleria rustican (1884); In porteria, (1885); Le Lupa (1896); tote deducite ab su novellas. Le Lupa esseva representate con successo sur le scenas del Theatro Gerbino de Torino. Sur le revista de Catania Le Gratias, le 1º jenuario 1897, era publicate le novella intitulate Le chassa al lupo, e pois Le Chassa al vulpe que los essera publicate in le 1902. Le editor Treves publicava un nove version de Vita del campos, con le illustrationes de Arnaldo Ferraguti que presentava multe cambios si confrontate al edition del 1880. In le 1896, le scriptor, de ideas liberal, approbava le repression del protestas sindacal del Fasces sicilian actuate per le governamento de Franceco Crispi, signo del su revolution politic, e del su separation total per le ideas politic del naturalistas francese como Emile Zola; illes credeva in le socialismo, durante que le su pessimisme lo porta a denegar omne redemption del humiles, verso cuje proba comocunque sympathia. Al morte del fratre Pietro, evenite in le 1903, Giovanni Verga habeva confidite le nepotes, Giovanni, Caterina e Marco, qui pois adoptava como su filios. In le novembre del mesme anno esseva representate, al Theatro Manzoni, le drama Ab le tue al mie, que exira solmente in le 1905, a episodios sur Le Nove Anthologia e sera publicate, ancora ab Treves, in le 1906. Lontano ab le scena litterari, Verga diminuera le su activitate de scriptor per dedicar se in modo assidue al cura del su terras a Vizzini. Al su amico De Roberto le scriptor confidava, inter le 1912 e le 1914, de poner in scena per le cinema de alicun del su operas et ille mesme provideva al reduction scenic del Historia de un capitenigre e de Le chassa al lupo al scopo de facer un version per le theatro. Quando initiava le Prime guerra mundial, in le 1915 prendeva position a favor del interventiste, entrante a facer parte del Association Nationaliste Italian, al flanco de Enrico Corradini e Gabriele D'Annunzio, del qual appreciava le action politic. Depost le guerra se avicinava al movimento fasciste, monstrante sympathia per le figura politic in ascension de Benito Mussolini, anque si non se inscribeva jammais al Fasces de Combatto. Le su ultime novella, Un cabana e le tu corde, es del 1919 et era publicate postume le 12 februario 1922 sur le Illustration italian. In le julio del 1920, per le octanta annos del scriptor, se habeva a Catania le su honores presso le Theatro Bellini al presentia del Ministro del Publica Instruction Benedetto Croce e le discurso official per Luigi Pirandello. Sempre in illo anno Verga esseva, a Roma, nominate senator del Regno. Le 27 jenuario 1922 moriva a Catania in le su casa assistite ab le nepotes e le amico De Roberto. Giovanni Verga reposa hodie in le "via del homines illustre" del cemeterio monumental de Catania.