Julio Cesare

Per William Shakespeare - Traduction in Interlingua per Franco Galizia

Le Julio Cesare (The Tragedy of Julius Caesar - Le tragedia de Julio Cesare) es un tragedia per William Shakespeare in cinque actos, scripte probabilemente in le 1599. Le tragedia, basate sur eventos historic, narra del conspiration e le occision del "dictator" del Republica Roman Julio Cesare. Son nascite numerose discussiones concernente al protagonista del tragedia. Alicun reputa sia Cesare, causa de tote le action e centro de omne discussion, alteres in vice reputa sia Bruto, e le drama es constituite ab le su conflicto psychologic inter le honor, le patriottisme e le amicitia. Le scena del homicidio de Julio Cesare es forsan le parte plus cognoscite del tragedia, insimul al discurso de Marco Antonio. Depost haber ignorate le advertimento del divinator e le premonition del uxor Calpurnia, Cesare il es assassinate in Senato. Al famose parolas de Cesare "tu, quoque, Brute!" Shakespeare adjunge "Alora cade, o Cesare!", suggerente assì que Cesare on refusa de supervivir al traition ab parte de un persona in cuje ille habeva reponite le su fiducia.

Personages: Julio Cesare  Octaviano, triumviro depost le morte de Cesare Marco Antonio, triumviro depost le morte de Cesare Marco Emilio Lepido, triumviro depost le morte de Cesare Marco Tullio Ciceron, senator Publio, senator Popilio Lena, senator Marco Junio Bruto, conspirator Cassio Longino, conspirator Publio Servilio Casca, conspirator Gaio Trebonio, conspirator Quinto Ligario, conspirator Decio Junio Bruto Albino, conspirator Metello Cimbro, conspirator Cinna, conspirator Flavio, tribuno Marullo, tribuno Artemidoro, sophista de Cnido Un Divinator cec Cinna, un poeta Lucillo, amico de Bruto e Cassio Messala, amico de Bruto e Cassio Titinio, amico de Bruto e Cassio Caton le Uticense, amico de Bruto e Cassio Volumnio, amico de Bruto e Cassio Varrone, servo de Bruto Clito, servo de Bruto Claudio, servo de Bruto Straton , servo de Bruto Lucio, servo de Bruto Dardano, servo de Bruto Pindaro, servo de Cassio Calpurnia, uxor de Cesare Porcia Catonis, uxor de Bruto Senatores, citatanos, soldatos, servos

Rusumpto del historia:

«Cesare, guarda te ab Bruto; sta attente a Cassio; non avicinar te a Casca;  tene de oculo Cinna;  non fidar te de Trebonio; face attention a Metello Cimbro; Decio Bruto non te ama;  tu ha facite torto a Caio Ligario.  Iste homines il ha solmente un proposito, et es directe contra Cesare.» (Artemidoro, Acto II, Scena III)

Marlon Brando in le rolo de Marco Antonio.



Le action del drama es, ante a Roma e in le final del tragedia in Grecia (Sardi e Philippi). Le celebre drama on aperi con le scena del duo tribunos Marullo e Flavio, qui reprocha le citatanos roman per le lor cec fiducia in Cesare, illes como multe alteres, pensa qui Cesare es devenite troppo potente, arrogante, e debe esser firmate. Poco post, nos vide Cesare in scena, ille guida un cortege trans le stratas de Roma, depost esser retornate ab le campania de Egypto, incontra un divinator cec, que suggere a ille de guardar se ab le Idis de martio (15 martio), ma ignora le advertimento.
Marco Junio Bruto, qui habeva le ancestres celebre per haber chassate ab Roma le ultime rege Tarquinio le Superbe (le facto es narrate in le Le Stupro de Lucretia), es le filio adoptive de Cesare. Ille on lassa convincer a facer parte de un conspiration, ordite ab alicun senatores roman inter le quales Cassio, anque ille ha pavor qui Cesare deveni troppo potente, e initia assi a convincer Bruto, de cuje Cesare nutri le plus profunde estima e fiducia, anque Casca, un altere conspirator, refere a Bruto ulterior informationes sur le crescente periculo qui Cesare on transforma in un dictator e deveni rege. Un littera convince definitivemente Bruto ad aderir al conjura per impedir a Cesare, occidente le, de .transformar le Republica Roman in un Monarchia. Durante un reunion del rebelles, istes propone de eliminar non sol Cesare, ma anque Marco Antonio, ma Bruto on oppone a iste idea. Porcia Catonis, le uxor de Bruto e filia de Caton le Uticense, preoccupate per le su marito, initia a cercar de discoperir le motivo del multes pensatas de Bruto. Depost haber habite in sonio del premonitiones sur le su destino fatal, Calpurnia, le uxor de Cesare, implora le marito de non vader al Senato ma iste, disdignose del periculo dice : "le coarde mori multe vices in vita sue, le coragiose, mori celle unic vice". Cesare va al Senato, Artemidoro sophista de Cnido, attende in un strata con un littera de advertimento per Cesare, con le sperantia de evitar le morte de Cesare. Le divinator cec qui habeva avisate Cesare dicente le " guarda te ab le Idis de martio " attende in un stricte via, anque ille sperante de firmar e avisar Cesare del conjura, Cesare dice a ille que hodie son le Idis de martio, e le vidente dice que le die non es terminate. Decio Bruto un altere conspirator resulta a eluder le consigna del littera ab parte de Artemidoro. Assi Cesare essera occise proprie in le die predicite, per le complot de un gruppo de senatores durante un reunion al Senato; le prime a colpar Cesare es Casca, le ultime es Bruto, le corpore de Cesare cade sub le statua del su grande rival Pompeio Magne. Depost le morte de Cesare un altere personage compare sur le scena como amico de Cesare: on tracta de Marco Antonio qui, pote parlar a favor de Cesare, post le discurso de Bruto e Cassio, le quales vole explicar al populo le motivos del lor gesto, pro haber consensos al lor action. Pois Marco Antonio al funerales de Cesare, pronuncia un del discursos plus celebre e famose del historia: Amicos, Romanos, citatanos, date me ascolta (Acto III, Scena II), con le qual resulta ad haber le consenso del citatanos roman e facente sentir a illes le remorso del occision de Cesare, costringente assi Bruto e Cassio al fuga, sub le menacia del turba infuriate. Un poeta clamate Cinna qui ha le sol culpa de portar le nomine de un del conspiratores, veni occise per le turba, perque excambiate per uno del assassinos de Cesare. Un proba qui Shakespeare retene insensate le ration del turba. Intertanto post le fuga de Bruto e Cassio, veni constituite le secunde triumvirato (Octaviano, Marco Antonio e Lepido), le qual decide quales del conspiratores debera morir e quales vivira. Octaviano habera per Marco Antonio, le assecuration qui Lepido non habera' un real poter. Assi le duo alliate les organisa como contrastar le fortias de Bruto e Cassio. Intertanto Bruto, es furiose con Cassio, accusante le de regicidio in cambio de moneta; totavia Bruto pardona Cassio. Le uxor de Bruto Porcia es morite, e con illa anque cento senatores inter le qual Ciceron, e le exercito de Antonio e Octaviano se move contra Bruto e Cassio in direction de Grecia ubi le duo conspiratores les era refugiate. Intertanto anque Bruto e Cassio ambes on prepara al guerra contra Marco Antonio e Octaviano; ma un nocte le spectro de Cesare appare in sonio a Bruto, le qual annuncia le su proxime disfacta ("Nos revidera a Philippi" - Acto IV, Scena III). In le planas de Philippi, le duo exercitos se incontra in battalia. Le fortias de Cassio son vincite ab celle de Marco Antonio, ma celle de Bruto il ha le victoria sur le fortias de Octaviano. Per un equivoco Cassio on occide, e le battalia es rapidemente contrarie al conspiratores. Bruto comprende que non pote plus subtraher se al su destino, e pete ad alicun soldatos de occider le. Nemo lo facera', assi ille debera jectar se sur le su mesme gladio per occider se, plus tosto que esser facite prisionero per le su inimicos. In le final del tragedia, on mentiona al futur fractura del raportos inter Marco Antonio e Octaviano, que serà disveloppate in le tragedia Antonio e Cleopatra, ma anque al ascension al poter imperial de Octaviano e le disfacta de Marco Antonio in le battalia naval de Atio in le 31 a.C. , e al successive suicidios de ille e Cleopatra. A differentia de Dante Alighieri, qui colloca Bruto in le pejor posto del Inferno, Shakespeare considera Bruto le unic conspirator honeste e de animo nobile.
Le tragedia termina con un allocution de Marco Antonio avante al cadavere de Bruto, qui lauda le su honestate e lo disculpa perque non occideva per odio, ma per amor de patria, e conclude con le bellissime phrase: Ille era le romano plus nobile, inter le conspiratores il era le unic qui ha agite cercante le ben de Roma e non per invidia del grande Cesare. Ille se univa a illes con honestate e per le ben de totes. Le su vita esseva honeste e assì plen del su qualitate que le natura poterea altiar se e dicer al universo: "Iste era un homine!" (Acto V, Scena V)

Fontes:

Le fontes del obra on pote esser facite remontar al traduction per Thomas North del Vita de Cesare e del Vita de Bruto, contenite in le "Vitas parallel" per Plutarcho.

Films:

Julio Cesare (1950), con Harold Tasker in le rolo Julio Cesare
Julio Cesare (1953), con Marlon Brando in le rolo de Marco Antonio
Julio Cesare (1970), con Charlton Heston in le rolo de Marco Antonio