Finis Europae

de Adriano Romualdi 

Adriano Romualdi

Cata anno, quando april se approxima al fin e le vento de primavera impulvera le stratas, le ruitose celebrationes de 25 de April avelle nos ab le habitual pensatas pro revocar a nostre conscientia le tragic fin del guerra. Le ruina politic e spiritual de Italia e de Europa. In veritate necun occasion es plus propitie pro consentir nos de valutar adequatemente le entitate moral del catastrophe: le bandiera al fenestras pro celebrar un disfacta militar, le jubilo concorde del partito russe e del partito american que, a distantia de tante annos, continua a representar le interesses de lor patronos contra le interesse national europee, le ritos e le celebration de 25 de April avelle nos ab le habitual pensatas e porta al pensatas del massacro e del odio civil.

Ma, a a parte le ritos commemorative, remane le dramatic importantia del anniversario. Proque le guerra cuje fin se celebra non esseva solo guerra civil e mundial ma le tragedia historic que ha portate al disthronamento de Europa e ha transferite le insignia del commando del territorio de nostre continente a Russia e a America. Con iste tragedia le poner del Occidente, prophetisate  per Spengler in 1917, deveni un dur, evidente realitate.

Il ha epochas in le historia, sovente concludite in le breve tempore de menses o de annos, que arde   ab lontano de inextinguibile splendor, como insulate per un circulo de luce super le opac scena del historia del mundo. Cingite per iste magic cinctura de foco homines e eventos reappare con irreal lentor e ricchessa de detalios como le extreme profilar se de constructiones inglutite per un incendio que flagra al horizonte in un nocte seren. Es le epochas crucial, le epochas in le quales le angelo del historia batte con su grande alas pro alleviation o pro terror del populos e in le quales, in le tempores de pauc, tempestuose eventos, on decide le destinos del civilitates. A iste epochas pertine le secunde guerra mundial, que marca le lucta extreme de Europa contra le morte politic e se conclude con su longe, desperate agonia. In illo omne breve episodio se crystallisa in le memoria del seculos, omne figura subjace a un stilisation heroic, omne battalia deveni epopeia e mytho.

ab “Le ultime ore dell'Europa” (Le ultime horas de Europa), Edizioni Ciarrapico, Roma 1976.

(traduction per S. Leucio)